93-96. Hyd byth nid anghofiaf d’ofynion;Trwy’r rhain y’m hadfywiaist, fy Nuw.Dy eiddo di wyf. Tyrd i’m hachub,D’ofynion sy’n llywio fy myw.Fe gais y drygionus fy nifa,Ond cadwaf dy farnau di-lyth;Cans gwelaf fod diwedd i bopeth,Ond pery d’orchymyn di byth.Eirinwg 98.98.D
97-100. O fel yr wy’n caru dy gyfraith!Hi yw fy myfyrdod drwy’r dydd.Fe wna dy orchymyn fi’n ddoethachNa’m gelyn; mae’n gyson ei fudd.O ddysgu dy farnedigaethauDeallaf yn well nag y gwnaF’athrawon na neb o’r hynafgwyr,Cans cadw d’ofynion sydd dda.
101-104. Mi gedwais fy nhraed rhag drwg lwybr,Er mwyn imi gadw dy air.Ni throais fy nghefn ar dy farnau,Cans fe’m cyfarwyddaist yn daer.Mor felys d’addewid i’m genau,Melysach i’m gwefus na mêl.D’ofynion sy’n rhoi imi ddeall;Casâf lwybrau twyll, doed a ddêl.Gwalchmai 74.74.D
105-108. Llusern yw dy air i’m troed,Golau i’m llwybrau.Mi ymrwymais i erioedI’th holl farnau.Yn ôl d’air, adfywia fiO’m gofidiau.Clyw fy nheyrnged, a dysg diIm dy ddeddfau.
109-112. Cofio a wnaf dy gyfraith diMewn peryglon;Er holl rwydau’r gelyn, miWnaf d’ofynion.Dy farnedigaethau ywFy llawenydd,Ac i’th ddeddfau tra bwyf bywByddaf ufudd.Eirinwg 98.98.D
113-116. Yr wyf yn casáu rhai anwadal,Ond caraf dy gyfraith yn fawr.Ti ydyw fy lloches a’m tarian;Yn d’air y gobeithiaf bob awr.Trowch ymaith, rai drwg, oddi wrthyf,A chadwaf orchmynion fy Nuw.O cynnal fi, na’m cywilyddier,Ac, yn ôl d’addewid, caf fyw.
117-120. O dal fi, a chaf waredigaeth,A pharchaf dy ddeddfau o hyd.Gwrthodi wrthodwyr dy ddeddfau,Oherwydd mai twyll yw eu bryd.Ystyri’r drygionus yn sothach,Ond minnau, mi garaf hyd bythDy farnedigaethau, a chrynafMewn ofn rhag dy farnau di-lyth.Crug-y-bar 98.98.D
121-124. Mi wneuthum i farn a chyfiawnder,Na ad fi i’m gorthrymwyr, ond byddYn feichiau i’th was; paid â gadaelI’r beilchion fy llethu bob dydd.Rwy’n nychu am dy iachawdwriaeth,Am weled cyfiawnder dy ras.O delia â mi yn dy gariad,A dysga dy ddeddfau i’th was.