1-4. Gwyn fyd y rhai perffaith, sy’n rhodioYng nghyfraith yr Arglwydd o hyd,Yn cadw ei farnedigaethau,A’i geisio â’u calon i gyd,Y rhai na wnânt unrhyw ddrygioni,Sy’n rhodio ei ffyrdd heb lesgáu.Fe wnaethost d’ofynion yn ddeddfau,A disgwyl i ni ufuddhau.
5-8. O na allwn gerdded yn union,A chadw dy ddeddfau bob pryd.Ni ddaw im gywilydd os cadwafFy nhrem ar d’orchmynion i gyd.Clodforaf di â chalon gywirWrth ddysgu am dy farnau di-lyth.Mi gadwaf y cyfan o’th ddeddfau;Paid, Arglwydd, â’m gadael i byth.Kilmorey 76.76.D
9-10. Pa fodd y ceidw’r ifaincEu llwybrau’n lân fel ôd?Trwy gadw d’air. O Arglwydd,Fe’th geisiais â’m holl fod.Na ad i mi byth wyroOddi wrth d’orchmynion di.Dy eiriau a drysoraisO fewn fy nghalon i.
11-13. Rwyt fendigedig, Arglwydd;Dy ddeddfau dysg i mi.Bûm droeon yn ailadroddHoll farnau d’enau di.Yn dy farnedigaethauBûm lawen iawn fy mryd;Roedd fy llawenydd ynddyntUwchlaw holl gyfoeth byd.
14-16. Fe fyddaf yn myfyrioAr dy ofynion di,Yn cadw dy holl lwybrauO flaen fy llygaid i.Yr wyf yn ymhyfryduYn neddfau pur y nef,Ac am dy air, O Arglwydd,Byth nid anghofiaf ef.Crug-y-bar 98.98.D
17-20. Bydd dda wrth dy was. Er mwyn imiGael cadw dy air, gad im fyw;Ac agor fy llygaid i weledRhyfeddod dy gyfraith, fy Nuw.Ymdeithydd wyf fi ar y ddaear;Na chadw d’orchmynion yn gudd.Dihoena fy nghalon o hiraethAm brofi dy farnau bob dydd.
21-24. Ceryddaist y balch melltigedigSy’n torri d’orchmynion o hyd.Tyn ymaith eu gwawd, cans fe gedwaisDy farnedigaethau i gyd.Er bod tywysogion yn f’erbyn,Myfyriaf ar dy ddeddfau di.Dy farnedigaethau sydd hyfryd,Ac maent yn gynghorwyr i mi.Rutherford 76.76.D
25-28. Yn ôl dy air, O Arglwydd,O’r llwch adfywia fi.Atebaist fi o’m cyni;Dysg im dy ddeddfau di.Eglura ffordd d’ofynion,Myfyriais arni’n hir.Yn ôl dy air, cryfha fi;Anniddig wyf yn wir.
29-32. Boed twyll ymhell oddi wrthyf,Dy gyfraith yn gonglfaen.Dewisais ffordd ffyddlondeb;Dy farnau rhois o’m blaen.Na wawdia fi; cofleidiaisDy dystiolaethau coeth.Dilynaf ffordd d’orchmynion,Cans gwnaethost fi yn ddoeth.Cyfamod (Hen Ddarbi) 98.98.D
33-36. O Arglwydd, dysg im ffordd dy ddeddfau;Caf wobr o’u cadw o hyd;A gwna fi’n ddeallus i gadwDy gyfraith â’m calon i gyd.Mae llwybr d’orchmynion mor hyfryd:Gwna imi ei gerdded bob dydd.Tro fi at dy farnedigaethau,Ac oddi wrth elw di-fudd.
37-40. Tro ymaith fy llygaid rhag gwagedd,A bydded i’th air fy mywhau.Cyflawna i’th was dy addewidI bawb sydd i ti’n ufuddhau.Tro ymaith y gwawd rwy’n ei ofni,Oherwydd dy farnau sydd iawn.Yr wyf yn dyheu am d’ofynion,O adfer fi i fywyd llawn.Henryd 87.87.D
41-44. Rho dy ffafr a’th iachawdwriaethIm, yn ôl d’addewid daer;Ac atebaf bawb o’m gwawdwyr,Cans gobeithiais yn dy air.Na ddwg air y gwir o’m genau;Yn dy farnau di, fy Nuw,Y gobeithiais; am dy gyfraith:Cadwaf hi tra byddaf byw.
45-48. Rhodio a wnaf yn rhydd oddi amgylch;Ceisiais dy ofynion di.Rhof dy gyfraith i frenhinoedd,Heb gywilydd arnaf fi.Ymhyfrydaf yn d’orchmynion,Ac rwyf yn eu caru hwy.Rwyf yn parchu dy holl ddeddfau,A myfyriaf arnynt mwy.Mount of Olives 87.87.D
49-52. Cofia d’air, y gair y gwnaethostImi ynddo lawenhau.Hyn fu ’nghysur ym mhob adfyd:Fod d’addewid di’n bywhau.Er i’r rhai trahaus fy ngwawdio,Cedwais i bob deddf a roed.Cefais gysur yn dy farnau,Ac fe’u cofiais hwy erioed.
53-56. Digiais wrth y rhai sy’n gwrthodDy lân gyfraith di, fy Nuw,Cans i mi fe fu dy ddeddfau’nGân ble bynnag y bûm byw.Cofiaf d’enw y nos, O Arglwydd;Cadw a wnaf dy gyfraith di.Hyn sydd wir: i’th holl ofynionCwbl ufudd a fûm i.Cwmgiedd 76.76.D
57-60. Ti yw fy rhan, O Arglwydd;Addewais gadw d’air.Rwy’n erfyn, bydd drugarog,Yn ôl d’addewid daer.At dy farnedigaethauFy nghamre a drof fi,A brysio a wnaf i gadwDy holl orchmynion di.
61-64. Dy gyfraith nid anghofiais,Os tyn yw clymau’r fall,Ac am dy farnau cyfiawnMoliannaf di’n ddi-ball.Rwyt ffrind i bawb sy’n cadwD’ofynion di. Mae’r bydYn llawn o’th gariad, Arglwydd;Dysg im dy ddeddfau i gyd.Eirinwg 98.98.D