141-142. Er fy mod i’n llai na’r lleiaf,Dy ofynion nid anghofiaf.Dy gyfiawnder byth sydd berffaith,A gwirionedd yw dy gyfraith.
143-144. Er bod gofid ar fy ngwarthaf,Yn d’orchmynion ymhyfrydaf.Cyfiawn dy farnedigaethau;Rho im ddeall, a byw finnau.Tan-y-marian 87.87.D
145-148. Gwaeddaf arnat; Arglwydd, ateb,Ac i’th ddeddfau ufuddhaf.Tyrd i’m gwared, ac fe gadwafDy farnedigaethau braf.Cyn y wawr rwy’n ceisio cymorth,Yn dy air mae ’ngobaith i.Rwy’n myfyrio ym mân oriau’rNos ar dy addewid di.
149-152. Gwrando ’nghri yn ôl dy gariad,’N ôl dy farnau adfer fi.Agos yw f’erlidwyr castiog,Pell oddi wrth dy gyfraith di.Yr wyt ti yn agos, Arglwydd.Mae d’orchmynion oll yn wir.Seiliaist dy farnedigaethauYn dragywydd yn y tir.Eirinwg 98.98.D