5. Digonir f’enaid fel â mera chyflawn frasder hefyd:A’m genau a gân y moliant tau,â phur wefusau hyfryd.
6. Tra fwy fi yn fy fy ngwely clyd,caf yn fy mryd dy gofio,Ac yng wiliadwriaethau’r noscâf achos i fyfyrio.
7. Ac am dy fod yn gymmorth ym’,drwy fawr rym’ dy drugaredd,Fy holl orfoledd a gais foddan gysgod dy adanedd.
8. Y mae f’enaid wrthyd ynglyndy ddeau sy’n ynghynnal.
9. Elont i’r eigion drwy drom loes,y rhai a’m rhoes mewn gofal.
10. Syrthiant hwyntwy ar fin eu harf,sy noeth er tarf i’r gwirion.A chwedi eu meirw hwyntwy dodyn fwyd llwynogod gwylltion.
11. Ond y brenin yn enw ei Dduwboed tra fo byw yn llawen:A phawb a dyngo iw fowredda gaiff orfoledd amgen.
12. Ond o’r diwedd y daw yn wir,fe a dywelldir tywod,I gau safnau y rhai y syddyn tywallt celwydd parod.