5. Cans tydi ydwyd Dduw fy maeth,a’m iechydwriaeth unig.Dy ddisgwyl yr wyf rhyd y dydd,a hynny fydd i’m diddig.
6. O cofia dy nawdd a’th serch di,o’th fawr dosturi Arglwydd,Cofia fod ynot ti erioed,lawn ddioed drugarogrwydd.
7. Na chofia yr enwiredd mau,na llwybrau fy ieuenctyd:Ond Arglwydd, cofia fy nghur ier dy ddaioni hyfryd.
8. Yr Arglwydd sydd union a da,a’i ffrwyth ym noddfa ydynt:Fe arwain, (fel y mae yn rhaid)y pechaduriaid ynthynt.
9. Fe ddysg ei lwybrau mewn barn iawn,i’r rhai ufyddiawn yssig,Hyddysg yw ei ffyrdd i bob rhaia fyddai ostyngedig.
10. I’r sawl a gatwo ddeddfau’r Ion,a’i union dystiolaethau,Gwirionedd, a thrugaredd fyddei lywydd yn ei lwybrau.
11. Er mwyn dy enw (o Arglwydd mau)Duw maddau fy enwiredd,Cans fy nrhoseddiad i mawr yw,Mwy ydyw dy drugaredd.
12. Mae, pa ryw wr yn ein mysg nisydd yn pur ofni’r Arglwydd?Fe ddengys y ffordd iddaw fo,hon a ddewiso’n ebrwydd.
13. O hyn y caiff fy enaid cule i letteu’n esmwyth:A’r holl ddaear hon a’i gwellâd,a gânt ei hâd a’i dylwyth.
14. Ei holl ddirgelwch a ddysg fo,i’r sawl a ofno’r Arglwydd:Ac oi’ holl gyfanneddau glân,efe a’i gwna’n gyfarwydd.
15. Tueddu’r wyf fy Arglwydd mâd,yn wastad â’m golygon:Cans ef yn unic, (yn ddi oed)rhydd fy nau droed yn rhyddion.