5. a'ch nwydau rhywiol yn llosgi wrth addolidan bob coeden ddeiliog.Chi sy'n aberthu plant yn y dyffrynnoedd,ac yn hafnau'r creigiau.
6. Cerrig llithrig yr hafnau ydy dy gyfran di;mentra di gyda nhw!Iddyn nhw rwyt ti wedi tywallt dy offrwm o ddiod,a chyflwyno dy offrwm o fwyd.Ddylwn i ymatal rhag dial yn wyneb hyn i gyd?
7. Rwyt yn gwneud dy welyar ben pob mynydd uchel;ac yn mynd yno i gyflwyno dy aberthau.
8. Er fod arwydd wedi ei osodtu ôl i ffrâm drws dy dŷ,ti wedi ngadael ia gorwedd yn agored ar dy wely.Ti wedi ymrwymo dy hun i'r duwiau,wedi mwynhau gorweddian yn noetha dewis dilyn dy chwantau.
9. Yna mynd i lawr i weld y breningyda rhoddion o olew a llwyth o bersawr.Anfonaist negeswyr at un oedd yn bell i ffwrdd,hyd yn oed i Annwn!
10. Er fod yr holl deithio'n dy flino,wnest ti ddim rhoi i fyny!Llwyddaist i gael digon o egnii ddal ati.
11. Pwy oedd yn dy boenia gwneud i ti ofni a dweud celwydd?Doeddet ti ddim yn meddwl amdana inac yn cymryd unrhyw sylw ohona i.Ai'r rheswm wyt ti ddim yn fy ofni iydy mod i wedi bod yn ddistaw mor hir?
12. Gwna i ddweud beth dw i'n feddwl o dy weithredoedd da:fydd y rheiny ddim yn gallu dy helpu!
13. A fydd dy gasgliad o dduwiau ddim yn dy helpupan fyddi di'n gweiddi –does dim bywyd nag anadl ynddyn nhw!Ond bydd y rhai sy'n troi ata i yn meddiannu'r tirac yn etifeddu fy mynydd cysegredig i.
14. Dyma fydd yn cael ei ddweud:Adeiladwch! Adeiladwch! Cliriwch y ffordd!Symudwch bob rhwystr o ffordd fy mhobl!
15. Dyma mae'r Un uchel iawn yn ei ddweud,yr un sy'n aros am byth, a'i enw yn sanctaidd:Dw i'n byw mewn lle uchel a sanctaidd,ond dw i hefyd gyda'r rhai gostyngedig sydd wedi eu sathru –dw i'n adfywio'r rhai gostyngedig,ac yn codi calon y rhai sydd wedi eu sathru.
16. Dw i ddim yn mynd i ddadlau drwy'r adeg,na dal dig am byth.Dw i ddim eisiau i ysbryd y bobl ballu,gan mai fi sy'n rhoi anadl iddyn nhw fyw.
17. Roeddwn i'n ddig am eu bod yn elwa trwy drais.Dyma fi'n eu taro, a troi i ffwrdd wedi digio,ond roedden nhw'n dal i fynd eu ffordd eu hunain!