1. Gwae Ariel!Ariel, y ddinas ble roedd Dafydd yn byw!Mae'r blynyddoedd yn mynd heibioa'r gwyliau yn pasio yn eu tro.
2. Ond dw i'n mynd i'w phoenydio,a bydd yn griddfan ac ochneidio.Bydd Ariel yn allor i aberthu i mi.
3. Bydda i'n gwersylla o dy gwmpas,yn gwarchae arnat hefo byddinac offer gwarchae i ymosod arnat ti.
4. Byddi'n cael dy dynnu i lawr, a byddi'n galw o'r pridd;bydd dy eiriau fel rhywun yn mwmian o'r llwch.Byddi'n swnio fel ysbryd yn codi o'r pridd,bydd dy eiriau fel rhywun yn sibrwd o'r llwch.
5. A bydd y dyrfa greulon ddaeth yn dy erbynyn cael eu malu fel llwch mân.Bydd y dyrfa o ormeswyrfel us yn cael ei chwythu i ffwrdd.Yn sydyn, mewn chwinciad,
6. bydd yr ARGLWYDD holl-bwerus yn eu cosbigyda tharan, daeargryn, a sŵn byddarol;gyda corwynt, storm, a thân yn dinistrio.
7. A bydd yr holl genhedloedd wnaeth ryfela yn erbyn Ariel– ymosod arni, ei gwarchae a'i gormesu –fel breuddwyd, neu weledigaeth yn y nos.