Hen Destament

Testament Newydd

Deuteronomium 18:13-22 beibl.net 2015 (BNET)

13. Rhaid i chi wneud yn union beth mae'r ARGLWYDD eich Duw eisiau.

14. Mae'r bobloedd dych chi ar fin cymryd eu tir nhw yn gwrando ar bobl sy'n dweud ffortiwn ac yn dewino. Ond mae'r ARGLWYDD eich Duw wedi dweud wrthoch chi am beidio gwneud pethau felly.

15. “Bydd yr ARGLWYDD eich Duw yn codi proffwyd arall fel fi o'ch plith chi. Rhaid i chi wrando'n ofalus arno fe.

16. Pan oeddech chi wedi casglu at eich gilydd wrth droed Mynydd Sinai, dyma chi'n gofyn i'r ARGLWYDD: ‘Paid gwneud i ni wrando ar lais yr ARGLWYDD ein Duw, neu orfod edrych ar y tân mawr yma, rhag i ni farw.’

17. A dyma'r ARGLWYDD yn dweud wrtho i, ‘Maen nhw'n iawn.

18. Bydda i'n codi proffwyd arall fel ti o'u plith nhw. Bydda i'n rhoi neges iddo ei chyhoeddi, a bydd e'n dweud beth dw i'n ei orchymyn.

19. Bydd e'n siarad drosta i, a bydd pwy bynnag sy'n gwrthod gwrando ar beth mae e'n ddweud yn atebol i mi.’

20. Ond os bydd unrhyw broffwyd yn honni siarad drosta i heb i mi ddweud wrtho am wneud hynny, neu'n siarad ar ran duwiau eraill, rhaid i'r proffwyd hwnnw farw.

21. “‘Ond sut mae gwybod mai nid yr ARGLWYDD sydd wedi rhoi'r neges?’ meddech chi.

22. Wel, os ydy proffwyd yn honni siarad drosta i, a beth mae e'n ddweud ddim yn dod yn wir, nid fi sydd wedi siarad. Mae'r proffwyd hwnnw wedi siarad o'i ben a'i bastwn ei hun. Peidiwch cymryd sylw ohono.

Darllenwch bennod gyflawn Deuteronomium 18