10. Ddylai neb ohonoch chi aberthu ei fab neu ei ferch drwy dân. Ddylai neb ddewino, dweud ffortiwn, darogan, consurio,
11. swyno, mynd ar ôl ysbrydion, chwarae gyda'r ocwlt neu geisio siarad â'r meirw.
12. Mae gwneud pethau fel yna yn ffiaidd gan yr ARGLWYDD, a dyna pam mae e'n gyrru'r bobl sydd yno allan o'ch blaen chi.
13. Rhaid i chi wneud yn union beth mae'r ARGLWYDD eich Duw eisiau.
14. Mae'r bobloedd dych chi ar fin cymryd eu tir nhw yn gwrando ar bobl sy'n dweud ffortiwn ac yn dewino. Ond mae'r ARGLWYDD eich Duw wedi dweud wrthoch chi am beidio gwneud pethau felly.
15. “Bydd yr ARGLWYDD eich Duw yn codi proffwyd arall fel fi o'ch plith chi. Rhaid i chi wrando'n ofalus arno fe.
16. Pan oeddech chi wedi casglu at eich gilydd wrth droed Mynydd Sinai, dyma chi'n gofyn i'r ARGLWYDD: ‘Paid gwneud i ni wrando ar lais yr ARGLWYDD ein Duw, neu orfod edrych ar y tân mawr yma, rhag i ni farw.’