18. Y mae efe yn cadw ei enaid ef rhag y pwll; a'i hoedl ef rhag ei cholli trwy y cleddyf.
19. Ac efe a geryddir trwy ofid ar ei wely; a lliaws ei esgyrn ef â gofid caled:
20. Fel y ffieiddio ei fywyd ef fara, a'i enaid fwyd blasus.
21. Derfydd ei gnawd ef allan o olwg: saif ei esgyrn allan, y rhai ni welid o'r blaen.
22. Nesáu y mae ei enaid i'r bedd, a'i fywyd i'r dinistrwyr.
23. Os bydd gydag ef gennad o ladmerydd, un o fil, i ddangos i ddyn ei uniondeb:
24. Yna efe a drugarha wrtho, ac a ddywed, Gollwng ef, rhag disgyn ohono i'r clawdd: myfi a gefais iawn.
25. Ireiddiach fydd ei gnawd na bachgen: efe a ddychwel at ddyddiau ei ieuenctid.
26. Efe a weddïa ar Dduw, ac yntau a fydd bodlon iddo; ac efe a edrych yn ei wyneb ef mewn gorfoledd: canys efe a dâl i ddyn ei gyfiawnder.
27. Efe a edrych ar ddynion, ac os dywed neb, Mi a bechais, ac a ŵyrais uniondeb, ac ni lwyddodd i mi;
28. Efe a wared ei enaid ef rhag myned i'r clawdd, a'i fywyd a wêl oleuni.
29. Wele, hyn oll a wna Duw ddwywaith neu dair â dyn,
30. I ddwyn ei enaid ef o'r pwll, i'w oleuo â goleuni y rhai byw.
31. Gwrando, Job, clyw fi: taw, a mi a lefaraf.