14. Canys y mae Duw yn llefaru unwaith, ie, ddwywaith; ond ni ddeall dyn.
15. Trwy hun, a thrwy weledigaeth nos, pan syrthio trymgwsg ar ddynion, wrth hepian ar wely;
16. Yna yr egyr efe glustiau dynion, ac y selia efe addysg iddynt:
17. I dynnu dyn oddi wrth ei waith, ac i guddio balchder oddi wrth ddyn.
18. Y mae efe yn cadw ei enaid ef rhag y pwll; a'i hoedl ef rhag ei cholli trwy y cleddyf.
19. Ac efe a geryddir trwy ofid ar ei wely; a lliaws ei esgyrn ef â gofid caled:
20. Fel y ffieiddio ei fywyd ef fara, a'i enaid fwyd blasus.
21. Derfydd ei gnawd ef allan o olwg: saif ei esgyrn allan, y rhai ni welid o'r blaen.
22. Nesáu y mae ei enaid i'r bedd, a'i fywyd i'r dinistrwyr.
23. Os bydd gydag ef gennad o ladmerydd, un o fil, i ddangos i ddyn ei uniondeb:
24. Yna efe a drugarha wrtho, ac a ddywed, Gollwng ef, rhag disgyn ohono i'r clawdd: myfi a gefais iawn.