Hen Destament

Testament Newydd

Job 29:3-14 Beibl William Morgan 1588, 1620 (BWM)

3. Pan wnâi efe i'w oleuni lewyrchu ar fy mhen, wrth oleuni yr hwn y rhodiwn trwy dywyllwch;

4. Pan oeddwn yn nyddiau fy ieuenctid, a dirgelwch Duw ar fy mhabell;

5. Pan oedd yr Hollalluog eto gyda mi, a'm plant o'm hamgylch;

6. Pan olchwn fy nghamre ag ymenyn, a phan dywalltai y graig i mi afonydd o olew!

7. Pan awn i allan i'r porth trwy y dref; pan baratown fy eisteddfa yn yr heol,

8. Llanciau a'm gwelent, ac a ymguddient; a henuriaid a gyfodent, ac a safent i fyny.

9. Tywysogion a atalient eu hymadroddion, ac a osodent eu llaw ar eu genau.

10. Pendefigion a dawent â sôn, a'u tafod a lynai wrth daflod eu genau.

11. Pan y'm clywai clust, hi a'm bendithiai; a phan y'm gwelai llygad, efe a dystiolaethai gyda mi:

12. Am fy mod yn gwaredu'r tlawd a fyddai yn gweiddi, a'r amddifad, a'r hwn ni byddai gynorthwywr iddo.

13. Bendith yr hwn oedd ar ddarfod amdano a ddeuai arnaf; a gwnawn i galon y wraig weddw lawenychu.

14. Gwisgwn gyfiawnder, a hithau a wisgai amdanaf fi: a'm barn fyddai fel mantell a choron.

Darllenwch bennod gyflawn Job 29