Hen Destament

Testament Newydd

Hosea 13:9-16 Beibl William Morgan 1588, 1620 (BWM)

9. O Israel, tydi a'th ddinistriaist dy hun; ond ynof fi y mae dy gymorth.

10. Dy frenin fyddaf: pa le y mae arall a'th waredo di yn dy holl ddinasoedd? a'th frawdwyr, am y rhai y dywedaist, Dyro i mi frenin a thywysogion?

11. Rhoddais i ti frenin yn fy nig, a dygais ef ymaith yn fy llid.

12. Rhwymwyd anwiredd Effraim; cuddiwyd ei bechod ef.

13. Gofid un yn esgor a ddaw arno: mab angall yw efe; canys ni ddylasai efe sefyll yn hir yn esgoreddfa y plant.

14. O law y bedd yr achubaf hwynt; oddi wrth angau y gwaredaf hwynt: byddaf angau i ti, O angau; byddaf dranc i ti, y bedd: cuddir edifeirwch o'm golwg.

15. Er ei fod yn ffrwythlon ymysg ei frodyr, daw gwynt y dwyrain, gwynt yr Arglwydd o'r anialwch a ddyrchafa, a'i ffynhonnell a sych, a'i ffynnon a â yn hesb: efe a ysbeilia drysor pob llestr dymunol.

16. Diffeithir Samaria, am ei bod yn anufudd i'w Duw: syrthiant ar y cleddyf: eu plant a ddryllir, a'u gwragedd beichiogion a rwygir.

Darllenwch bennod gyflawn Hosea 13