Hen Destament

Testament Newydd

Hosea 13:1-9 Beibl William Morgan 1588, 1620 (BWM)

1. Pan lefarodd Effraim â dychryn, ymddyrchafodd efe yn Israel; ond pan bechodd gyda Baal, y bu farw.

2. Ac yr awr hon ychwanegasant bechu, ac o'u harian y gwnaethant iddynt ddelwau tawdd, ac eilunod, yn ôl eu deall eu hun, y cwbl o waith y crefftwyr, am y rhai y maent yn dywedyd, Y rhai a aberthant, cusanant y lloi.

3. Am hynny y byddant fel y bore-gwmwl, ac megis y gwlith yr ymedy yn fore, fel mân us a chwaler gan gorwynt allan o'r llawr dyrnu, ac fel mwg o'r ffumer.

4. Eto myfi yw yr Arglwydd dy Dduw, a'th ddug di o dir yr Aifft; ac ni chei gydnabod Duw ond myfi: ac nid oes Iachawdwr ond myfi.

5. Mi a'th adnabûm yn y diffeithwch, yn nhir sychder mawr.

6. Fel yr oedd eu porfa, y cawsant eu gwala: cawsant eu gwala, a chodasant eu calonnau; ac anghofiasant fi.

7. Ond mi a fyddaf fel llew iddynt; megis llewpard ar y ffordd y disgwyliaf hwynt.

8. Cyfarfyddaf â hwynt fel arth wedi colli ei chenawon; rhwygaf orchudd eu calon hwynt; ac yna fel llew y difâf hwynt: bwystfil y maes a'u llarpia hwynt.

9. O Israel, tydi a'th ddinistriaist dy hun; ond ynof fi y mae dy gymorth.

Darllenwch bennod gyflawn Hosea 13