10. Y Duw mawr yr hwn a luniodd bob peth, sydd yn gobrwyo y ffôl ac yn talu i'r troseddwyr.
11. Megis y mae y ci yn dychwelyd at ei chwydfa; felly y mae y ffôl yn dychwelyd at ei ffolineb.
12. A weli di ŵr doeth yn ei olwg ei hun? gwell yw y gobaith am ffôl nag am hwnnw.
13. Y mae llew mawr ar y ffordd, medd y diog, y mae llew yn yr heolydd.
14. Fel y drws yn troi ar ei golyn, felly y try y diog yn ei wely.
15. Y diog a guddia ei law yn ei fynwes; blin ganddo ei hestyn at ei enau drachefn.
16. Doethach yw y diog yn ei olwg ei hun, na seithwyr yn adrodd rheswm.
17. Y neb wrth fyned heibio a ymyrro â chynnen ni pherthyn iddo, sydd megis un yn cymryd ci erbyn ei glustiau.
18. Fel dyn gwallgofus a daflo bentewynion tân, saethau, ac arfau marwolaeth;
19. Felly y mae y gŵr a dwyllo ei gymydog, ac a ddywed, Onid cellwair yr ydwyf?
20. Megis pan ddarfyddo y coed, y diffydd y tân: felly pryd na byddo athrodwr, derfydd y gynnen.
21. Fel glo i'r marwor, a choed i'r tân; felly y mae gŵr cynhennus i ennyn cynnen.
22. Geiriau yr athrodwr sydd megis archollion, a hwy a ddisgynnant i gelloedd y bol.
23. Fel sorod arian wedi eu bwrw dros ddryll o lestr pridd; felly y mae gwefusau poeth, a chalon ddrwg.