10. Dywedodd Abimelech ymhellach wrth Abraham, “Beth oedd yn dy feddwl wrth wneud y peth hwn?”
11. Atebodd Abraham, “Mi feddyliais nad oedd neb yn ofni Duw yn y lle hwn, ac y byddent yn fy lladd o achos fy ngwraig.
12. Ac yn wir, fy chwaer yw hi, merch fy nhad, ond nid merch fy mam; a daeth yn wraig i mi.
13. A phan barodd Duw imi adael tŷ fy nhad, dywedais wrthi, ‘Mynnaf y gymwynas hon gennyt: i ble bynnag yr awn, dywed amdanaf, “Fy mrawd yw ef”.’ ”
14. Yna cymerodd Abimelech ddefaid, ychen, gweision a morynion, a'u rhoi i Abraham, a rhoes ei wraig Sara yn ôl iddo.
15. A dywedodd Abimelech, “Dyma fy ngwlad o'th flaen; cei fyw lle bynnag y dymuni.”
16. A dywedodd wrth Sara, “Dyma fi wedi rhoi i'th frawd fil o ddarnau arian; bydd hyn yn dy glirio ac yn dy gyfiawnhau'n llwyr yng ngŵydd pawb sydd gyda thi.”
17. Yna gweddïodd Abraham ar Dduw, ac iachaodd Duw Abimelech a'i wraig a'i forynion; a chawsant blant.
18. Oherwydd yr oedd yr ARGLWYDD wedi llwyr atal bob planta yn nheulu Abimelech, o achos Sara gwraig Abraham.