20. Bydd anifeiliaid gwylltion yn fy mawrygu,y bleiddiaid a'r estrys,am imi roi dŵr yn yr anialwchac afonydd yn y diffeithwch,er mwyn rhoi dŵr i'm pobl, f'etholedig,
21. sef y bobl a luniais i mi fy hun,iddynt fynegi fy nghlod.
22. “Jacob, ni elwaist arnaf fi,ond blinaist arnaf, Israel.
23. Ni ddygaist i mi ddafad yn boethoffrwm,na'm hanrhydeddu â'th ebyrth;ni roddais faich bwydoffrwm arnat,na'th flino am arogldarth.
24. Ni phrynaist i mi galamus ag arian,na'm llenwi â'th ebyrth breision;ond rhoddaist dy bechodau yn faich arnaf,blinaist fi â'th gamweddau.
25. “Myfi, myfi yw Duw,sy'n dileu dy droseddau er fy mwyn fy hun,heb alw i gof dy bechodau.
26. Cyhudda fi, dadleuwn â'n gilydd;gosod dy achos gerbron, iti gael dyfarniad.
27. Pechodd dy dad cyntaf,a chododd d'arweinwyr yn f'erbyn,
28. a halogodd dy dywysogion fy nghysegr;felly rhoddais Jacob i'w ddinistrio,ac Israel yn waradwydd.”