Penodau

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

Hen Destament

Testament Newydd

Eseia 43 Beibl Cymraeg Newydd Diwygiedig yn cynnwys yr Apocryffa 2004 (BCND)

Gwir Waredydd Israel

1. Yn awr, dyma'r hyn a ddywed yr ARGLWYDDa'th greodd, Jacob, ac a'th luniodd, Israel:“Paid ag ofni, oherwydd gwaredaf di;galwaf ar dy enw; eiddof fi ydwyt.

2. Pan fyddi'n mynd trwy'r dyfroedd, byddaf gyda thi;a thrwy'r afonydd, ni ruthrant drosot.Pan fyddi'n rhodio trwy'r tân, ni'th ddeifir,a thrwy'r fflamau, ni losgant di.

3. Oherwydd myfi, yr ARGLWYDD dy Dduw,Sanct Israel, yw dy Waredydd;rhof yr Aifft yn iawn trosot,Ethiopia a Seba yn gyfnewid amdanat.

4. Am dy fod yn werthfawr yn fy ngolwg,yn ogoneddus, a minnau'n dy garu,rhof eraill yn gyfnewid amdanat,a phobloedd am dy einioes.

5. Paid ag ofni; yr wyf fi gyda thi.Dygaf dy had o'r dwyrain,casglaf di o'r gorllewin;

6. gorchmynnaf i'r gogledd, ‘Rho’,ac i'r de, ‘Paid â dal yn ôl;tyrd â'm meibion o bell,a'm merched o eithafoedd byd—

7. pob un sydd â'm henw arno,ac a greais i'm gogoniant,ac a luniais, ac a wneuthum.’ ”

Tystion i Dduw

8. Dygwch allan y bobl sy'n ddall, er bod llygaid ganddynt,y rhai sy'n fyddar, er bod clustiau ganddynt.

9. Y mae'r holl bobl wedi eu casglu ynghyd,a'r bobloedd wedi eu cynnull.Pwy yn eu plith a fynega hyn,a chyhoeddi i ni y pethau gynt?Gadewch iddynt alw tystion i brofi'r achos,a gwrando, a dyfarnu ei fod yn wir.

10. “Chwi yw fy nhystion,” medd yr ARGLWYDD,“fy ngwas, a etholaiser mwyn ichwi gael gwybod, a chredu ynof,a deall mai myfi yw Duw.Nid oedd duw wedi ei greu o'm blaen,ac ni fydd yr un ar fy ôl.

11. Myfi, myfi yw'r ARGLWYDD;nid oes waredydd ond myfi.

12. Myfi a fu'n mynegi, yn achub ac yn cyhoeddi,pan nad oedd duw dieithr yn eich plith;ac yr ydych chwi'n dystion i mi,” medd yr ARGLWYDD,“mai myfi yw Duw.

13. O'r dydd hwn, myfi yw Duw;ni all neb waredu o'm llaw.Beth bynnag a wnaf, ni all neb ei ddadwneud.”

14. Dyma'r hyn a ddywed yr ARGLWYDD,eich Gwaredydd, Sanct Israel:“Er eich mwyn chwi byddaf yn anfon i Fabilon,ac yn dryllio'r barrau i gyd,a throi cân y Caldeaid yn wylofain.

15. Myfi, yr ARGLWYDD, yw eich Sanct;creawdwr Israel yw eich brenin.”

16. Dyma'r hyn a ddywed yr ARGLWYDD,a agorodd ffordd yn y môra llwybr yn y dyfroedd enbyd;

17. a ddug allan gerbyd a march,byddin a dewrion,a hwythau'n gorwedd heb neb i'w codi,yn darfod ac yn diffodd fel llin:

18. “Peidiwch â meddwl am y pethau gynt,peidiwch ag aros gyda'r hen hanes.

19. Edrychwch, rwyf yn gwneud peth newydd;y mae'n tarddu yn awr; oni allwch ei adnabod?Yn wir, rwy'n gwneud ffordd yn yr anialwch,ac afonydd yn y diffeithwch.

20. Bydd anifeiliaid gwylltion yn fy mawrygu,y bleiddiaid a'r estrys,am imi roi dŵr yn yr anialwchac afonydd yn y diffeithwch,er mwyn rhoi dŵr i'm pobl, f'etholedig,

21. sef y bobl a luniais i mi fy hun,iddynt fynegi fy nghlod.

22. “Jacob, ni elwaist arnaf fi,ond blinaist arnaf, Israel.

23. Ni ddygaist i mi ddafad yn boethoffrwm,na'm hanrhydeddu â'th ebyrth;ni roddais faich bwydoffrwm arnat,na'th flino am arogldarth.

24. Ni phrynaist i mi galamus ag arian,na'm llenwi â'th ebyrth breision;ond rhoddaist dy bechodau yn faich arnaf,blinaist fi â'th gamweddau.

25. “Myfi, myfi yw Duw,sy'n dileu dy droseddau er fy mwyn fy hun,heb alw i gof dy bechodau.

26. Cyhudda fi, dadleuwn â'n gilydd;gosod dy achos gerbron, iti gael dyfarniad.

27. Pechodd dy dad cyntaf,a chododd d'arweinwyr yn f'erbyn,

28. a halogodd dy dywysogion fy nghysegr;felly rhoddais Jacob i'w ddinistrio,ac Israel yn waradwydd.”