11. dywedais, “Ni chaf weld yr ARGLWYDDyn nhir y rhai byw,ac ni chaf edrych eto ar neb o drigolion y byd.
12. Dygwyd fy nhrigfan oddi arnafa'i symud i ffwrdd fel pabell bugail;fel gwehydd rwy'n dirwyn fy nyddiau i ben,i'w torri ymaith o'r gwŷdd.O fore hyd nos rwyt yn fy narostwng.
13. O fel rwy'n dyheu am y bore!Maluriwyd fy esgyrn fel gan lew;o fore hyd nos rwyt yn fy narostwng.
14. Rwy'n trydar fel gwennol neu fronfraith,rwy'n cwynfan fel colomen.Blinodd fy llygaid ar edrych i fyny;O ARGLWYDD, pledia ar fy rhan a bydd yn feichiau drosof.”
15. Beth allaf fi ei ddweud?Llefarodd ef wrthyf ac fe'i gwnaeth.Ciliodd fy nghwsg i gyd,am ei bod mor chwerw arnaf.
16. ARGLWYDD, trwy'r pethau hyn y bydd rhywun fyw,ac yn yr holl bethau hyn y mae hoen fy ysbryd.Adfer fi, gwna i mi fyw.
17. Wele, er lles y bu'r holl chwerwder hwn i mi;yn dy gariad dygaist fi o bwll distryw,a thaflu fy holl bechodau y tu ôl i'th gefn.
18. Canys ni fydd y bedd yn diolch i ti,nac angau yn dy glodfori;ni all y rhai sydd wedi disgyn i'r pwllobeithio am dy ffyddlondeb.
19. Ond y byw, y byw yn unig fydd yn diolch i ti,fel y gwnaf finnau heddiw;gwna tad i'w blant wybod am dy ffyddlondeb.
20. Yr ARGLWYDD a'm gwared i;am hynny canwn â'n hofferynnau llinynnolholl ddyddiau ein bywydyn nhŷ'r ARGLWYDD.
21. Yr oedd Eseia wedi dweud, “Gadewch iddynt gymryd swp o ffigys, a'i osod ar y cornwyd, ac fe fydd byw.”
22. A dywedodd Heseceia, “Beth yw'r prawf y caf fynd i fyny i dŷ'r ARGLWYDD?”