19. Helfa i lewod yw asynnod gwylltion yr anialwch;a phorfa i gyfoethogion yw'r tlodion yr un modd.
20. Ffieiddbeth i'r balch yw gostyngeiddrwydd,a ffieiddbeth hefyd yw'r tlawd i'r cyfoethog.
21. Pan fydd rhywun cyfoethog yn simsanu, bydd ei gyfeillion yn ei gynnal;ond pan fydd rhywun distadl yn cwympo, ei wthio ymhellach y bydd ei gyfeillion.
22. Pan fydd y cyfoethog yn llithro, daw llawer i'w gynorthwyo;er iddo lefaru geiriau anweddus, ei esgusodi a wnânt.Pan fydd y distadl yn llithro, ei geryddu y bydd pobl;er iddo siarad synnwyr, ni roddir cyfle iddo.
23. Pan fydd y cyfoethog yn llefaru, bydd pawb yn ddistaw,ac yn canmol ei araith hyd y cymylau.Pan fydd y tlawd yn llefaru, gofynnant, “Pwy yw hwn?”Ac os digwydd iddo faglu, rhônt help iddo i syrthio.
24. Da yw cyfoeth na chafodd pechod afael ynddo;ym marn yr annuwiol y mae tlodi yn ddrwg.
25. Y mae calon rhywun yn newid gwedd ei wyneb,naill ai i'w llonni neu i'w thristáu.
26. Y mae wyneb siriol yn arwydd o galon mewn hawddfyd,ond llafur poenus i'r meddwl yw llunio diarhebion.