1. Yna fe saif y cyfiawn yn llawn hyder, ac wynebu ei ormeswyra'r rhai sy'n diystyru ei gur.
2. O'i weld, fe'u hysgydwir gan ofn a dychryn,a'u drysu gan mor annisgwyl oedd ei ymwared.
3. Yn llawn edifeirwch dywedant y naill wrth y llall,gan ochneidio o gyfyngder ysbryd:
4. “Dyma'r un a fu gynt yn gyff gwawd i ni,ac yn ddihareb gan ein dirmyg ohono. Dyna ffyliaid oeddem,yn ystyried ei fuchedd yn wallgofrwydda'i ddiwedd yn warth!
5. Sut y cafodd ei gyfrif ymhlith plant Duw?Sut y mae cyfran iddo ymhlith y saint?
6. Dyma'r prawf inni fynd ar gyfeiliorn oddi ar ffordd y gwirionedd;ni thywynnodd goleuni cyfiawnder arnom ni,ac ni chododd yr haul arnom ni.
7. Cawsom ein gwala o rodio llwybrau digyfraith distryw,a theithio tiroedd diffaith, didramwy;ond ffordd yr Arglwydd, ni fynnem ei hadnabod.
8. Pa les i ni o'n balchder?Pa fudd o'n cyfoeth a'i rwysg?
9. Heibio yr aeth y rhain i gyd fel cysgod,fel negesydd ar frys yn rhuthro heibio;
10. fel llong ar ei ffordd trwy ymchwydd y môr,na ellir gweld ôl ei thramwy,na llwybr ei chilbren yn y tonnau;
11. neu fel aderyn, wedi iddo hedfan trwy'r awyr,nad oes yr un prawf o'i ehediad—y mae'n chwipio'r awyr denau â thrawiad ei esgyll,ac yn gwanu'r gwynt â grym ei gyrch,ac â gwth ei adenydd yn mynd ar ei daith,ond wedi hynny nid oes yno'r un arwydd o'i hynt.
12. Neu fel yr awyr—pan ollyngir saeth at nod—sy'n gwahanu a chau eilwaith, mor gyflymfel nad oes gwybod pa ffordd y tramwyodd y saeth.