1. Wedi marw'r Brenin Astyages, fe gymerodd Cyrus y Persiad ei orsedd.
2. Yr oedd Daniel yn byw gyda'r brenin, ac yn uwch ei anrhydedd na neb arall o Gyfeillion y Brenin.
3. Yr oedd gan y Babiloniaid eilun o'r enw Bel, a byddent yn darparu iddo bob dydd ddeuddeng mesur o beilliaid, deugain dafad, a chwe mesur o win.
4. Byddai'r brenin yn ei addoli, ac yn mynd bob dydd i ymgrymu iddo. Ond i'w Dduw ei hun y byddai Daniel yn ymgrymu.
5. Gofynnodd y brenin iddo, “Pam nad wyt yn ymgrymu i Bel?” Dywedodd yntau, “Nid eilunod o waith dwylo dynol yr wyf fi'n eu haddoli ond y Duw byw, Creawdwr nef a daear, ac Arglwydd pob peth byw.”
6. Meddai'r brenin, “Onid wyt yn credu bod Bel yn dduw byw? Oni weli di gymaint y mae'n ei fwyta ac yfed bob dydd?”
7. Atebodd Daniel dan chwerthin, “Paid â chymryd dy dwyllo, frenin. Clai yw hwn oddi mewn, a phres oddi allan; nid yw wedi bwyta nac yfed erioed.”
8. Yna, yn llawn dicter, galwodd y brenin ei offeiriaid a dweud wrthynt: “Os na ddywedwch wrthyf pwy sydd yn bwyta'r bwyd hwn, byddwch farw. Ond os gallwch ddangos mai Bel sydd yn ei fwyta, caiff Daniel farw am ddweud cabledd yn erbyn Bel.”