11. pawb a wawdiodd fy nghyfraith pan oedd eu rhyddid yn dal ganddynt,
12. ac a wrthododd â dirmyg diddeall y cyfle i edifarhau pan oedd o hyd ar gael iddynt—rhaid i'r rhain ddod i'm hadnabod trwy boenedigaeth ar ôl marw.
13. Felly paid â bod yn chwilfrydig mwyach ynglŷn â sut y poenydir yr annuwiol, ond yn hytrach hola sut y caiff y cyfiawn eu hachub, ac i bwy ac er mwyn pwy y mae'r oes newydd, a pha bryd y daw.”
14. Atebais innau: “Yr wyf wedi dweud hyn o'r blaen, rwy'n ei ddweud eto, ac fe af ymlaen i'w ddweud ar ôl hyn:
15. y mae'r rhai a gollir yn fwy eu nifer na'r rhai a achubir,
16. fel y mae ton yn fwy na diferyn o ddŵr.”
17. Atebodd ef fel hyn: “Yn ôl y tir y bydd ansawdd y grawn, yn ôl y blodau y bydd ansawdd eu lliwiau, yn ôl y llafur y bydd ansawdd y cynnyrch, ac yn ôl yr amaethwr y bydd ansawdd y cynhaeaf.
18. Fe fu amser, cyn i'r byd erioed gael ei greu i neb fyw ynddo, pan oeddwn i eisoes yn paratoi ar gyfer y rheini sy'n bod yn awr; ni wrthwynebodd neb fi y pryd hwnnw, oherwydd nid oedd neb yn bod.
19. Y mae'r rhai a greais, er darparu bwrdd dihysbydd a chyfraith anchwiliadwy ar eu cyfer, wedi mynd yn llygredig eu moesau.
20. Yna ystyriais fy myd, a dyna lle'r oedd, wedi ei ddifetha; edrychais ar fy naear, a dyna lle'r oedd, mewn perygl oherwydd y cynllwynion a ddaethai i mewn iddi.
21. Wrth edrych, felly, o'r braidd y gallwn feddwl am arbed neb; eto achubais i mi fy hun un gronyn oddi ar y clwstwr grawnwin, ac un planhigyn o'r fforest fawr
22. Darfydded felly am y llu pobl a anwyd i ddim pwrpas, ond cadwer fy ngronyn a'm planhigyn i; oherwydd â llafur mawr yr wyf wedi eu perffeithio hwy.
23. Yn awr, rhaid i ti aros am saith diwrnod eto. Paid ag ymprydio yn ystod yr amser hwnnw,
24. ond dos i mewn i faes â'i lond o flodau, heb dŷ wedi ei adeiladu yno; myn dy fwyd o blith blodau'r maes yn unig; paid â blasu cig nac yfed gwin, dim ond blodau; gweddïa hefyd ar y Goruchaf yn ddi-baid.