44. Dyna'r farn, a'r drefn a osodais ar ei chyfer. I ti yn unig y dangosais y pethau hyn.”
45. “Fe'i dywedais o'r blaen, f'arglwydd,” atebais innau, “ac rwy'n ei ddweud eto: Gwyn eu byd y rhai sy'n byw yn awr ac yn cadw dy ddeddfau di.
46. Ond beth am y rhai y gweddïais drostynt? Oherwydd pwy o blith y rhai sy'n byw yn awr sydd heb bechu, neu pwy o blith plant dynion sydd heb anwybyddu dy addewid?
47. Gwelaf yn awr mai i ychydig y bydd y byd a ddaw yn dwyn llawenydd, ond arteithiau i'r lliaws.
48. Oherwydd mynd ar gynnydd a wnaeth ein calon ddrwg, a'n dieithrio oddi wrth ffyrdd Duw; arweiniodd ni i lygredigaeth a ffyrdd marwolaeth; dangosodd inni lwybrau distryw, a'n pellhau oddi wrth fywyd. Hyn a fu, nid i ychydig, ond i bron bawb a grewyd.”
49. Atebodd ef fi fel hyn: “Gwrando arnaf fi, ac fe'th ddysgaf; af ymlaen ymhellach i'th gywiro di.
50. Y mae'r rheswm pam y creodd y Goruchaf nid un byd ond dau fel a ganlyn:
51. yr wyt wedi addef nad llawer ond ychydig yw'r cyfiawn, a bod yr annuwiol, yn wir, ar gynnydd. Felly, gwrando di ar hyn:
52. bwrw fod gennyt ychydig bach o feini gwerthfawr; a fyddit am ychwanegu atynt drwy roi plwm a chlai gyda hwy?”
53. “F'arglwydd,” meddwn innau, “sut y byddai hynny'n bosibl?”
54. “Ac nid hynny'n unig,” atebodd ef, “ond gofyn i'r ddaear, ac fe ddywed hi wrthyt; deisyf arni, ac fe draetha wrthyt.
55. Dywed wrthi: ‘Yr wyt ti'n cynhyrchu aur ac arian a chopr, haearn hefyd a phlwm a chlai.
56. Ond ceir mwy o arian nag o aur, mwy o gopr nag o arian, mwy o haearn nag o gopr, mwy o blwm nag o haearn, a mwy o glai nag o blwm.’
57. Ystyria, felly, drosot dy hun beth sy'n werthfawr ac i'w ddymuno, ai'r peth y mae llawer ohono ar gael, ai'r peth sy'n brin.”
58. “F'arglwydd feistr,” meddwn i, “y mae'r cyffredin yn llai ei werth, oherwydd po brinnaf y peth, gwerthfawrocaf yw.”