12. Gwnaed y ffyrdd i mewn i'r byd hwn yn gul a phoenus a thrafferthus; ychydig ydynt a gwael, yn llawn peryglon ac wedi eu pentyrru ag anawsterau mawr.
13. Ond y mae'r ffyrdd i mewn i'r byd helaethach yn eang a diogel, ac yn dwyn ffrwyth anfarwoldeb.
14. Felly os na bydd y rhai byw wedi mynd yn ddiogel trwy'r mannau cul a thwyllodrus hyn, ni allant feddiannu'r hyn a roddwyd ynghadw iddynt.
15. Pam, ynteu, yr wyt ti yn awr yn aflonyddu, a thithau'n llygradwy? Pam yr wyt yn cynhyrfu, a thithau'n feidrol?
16. A pham na roddaist le yn dy feddwl i'r hyn sydd i ddod, yn hytrach nag i'r hyn sy'n digwydd yn y presennol?”
17. “Atolwg, Arglwydd Iôr,” atebais innau, “deddfaist yn dy gyfraith fod y cyfiawn i etifeddu'r bendithion hyn, ond bod yr annuwiol i ddarfod amdanynt.
18. Felly bydd y cyfiawn yn dioddef y mannau cul mewn gobaith am yr eangderau; ond y rhai annuwiol eu buchedd, er iddynt ddioddef y mannau cul, ni chânt weld yr eangderau.”
19. Meddai yntau wrthyf: “Nid wyt ti'n well barnwr na Duw, nac yn fwy deallus na'r Goruchaf.
20. Darfydded, felly, am lawer o'r rhai sy'n byw yn awr, yn hytrach na bod cyfraith Duw, a osodwyd o'u blaen hwy, yn cael ei diystyru.
21. Oherwydd rhoddodd Duw orchmynion clir i bawb pan ddaethant i mewn i'r byd, beth oedd yn rhaid iddynt ei wneud i gael byw, a beth i'w ddilyn i osgoi cosb.
22. Ond ni ddarbwyllwyd hwy, a'i wrthwynebu ef a wnaethant: llunio iddynt eu hunain feddyliau ofer,
23. a dyfeisio'u hystrywiau dichellgar eu hunain; mynnu nad oedd bodolaeth i'r Goruchaf, a nacáu cydnabod ei ffyrdd ef;
24. dirmygu ei gyfraith ef a gwadu ei addewidion; gwrthod gosod eu ffydd yn ei ddeddfau, a pheidio â chyflawni'r gweithredoedd y mae ef yn gofyn amdanynt.
25. Am hynny, Esra, gwacter i'r gweigion a llawnder i'r llawnion!
26. Oherwydd wele, fe ddaw'r amser pan ddigwydd yr arwyddion yr wyf wedi eu rhagfynegi iti; fe ddaw'r ddinas, sydd yn awr yn anweladwy, i'r golwg, a'r tir, sydd yn awr yn guddiedig, i'r amlwg.
27. Pob un a waredwyd oddi wrth y drygau a ragfynegais, caiff hwnnw weld fy ngweithredoedd rhyfeddol i.
28. Oherwydd datguddir fy mab, y Meseia ynghyd â'r rhai sydd gydag ef, ac fe rydd ef lawenydd, yn parhau am bedwar can mlynedd, i'r rhai a adewir.
29. Ar ddiwedd y cyfnod hwnnw, bydd farw fy mab, y Meseia, ynghyd â phawb sydd ag anadl ynddynt.