107. [37] Ar ei ôl ef, dyna Josua yn eiriol dros Israel yn amser Achan,
108. [38] a Samuel yn amser Saul. Eto, dyna Ddafydd yn eiriol oherwydd yr haint ddinistriol, a Solomon dros y rhai a fyddai'n dod i'r cysegr.
109. [39] Beth am Elias yn eiriol dros y rhai a dderbyniodd law, a thros ddyn marw, iddo gael byw?
110. [40] Beth am Heseceia yn eiriol dros y bobl yn amser Senacherib, a llawer o enghreifftiau eraill?
111. [41] Felly os gallai'r cyfiawn bledio dros yr annuwiol yn yr oes bresennol, pan yw llygredd wedi tyfu ac anghyfiawnder wedi cynyddu, pam na all hynny ddigwydd yn y dydd hwnnw?”
112. [42] “Nid y byd presennol hwn yw'r diwedd,” atebodd ef, “ac nid yw gogoniant Duw yn aros ynddo yn barhaol; dyna'r rheswm pam y gweddïai'r rhai cryf dros y rhai gwan.
113. [43] Ond bydd Dydd y Farn yn ddiwedd yr oes bresennol, ac yn ddechrau i'r oes anfarwol sydd i ddod: bydd llygredd wedi darfod,
114. [44] anghymedroldeb wedi ei ddileu, ac anghrediniaeth wedi ei thorri ymaith; ond bydd cyfiawnder wedi tyfu i'w lawn dwf, a haul gwirionedd wedi codi.
115. [45] Felly, ni bydd neb yn gallu tosturio wrth un a gafwyd yn euog yn y Farn, nac ychwaith ddarostwng un a gafwyd yn ddieuog.”
116. [46] Atebais innau fel hyn: “Dyma fy ngair cyntaf a'm gair olaf: y buasai'n well pe na bai'r ddaear wedi rhoi bod i Adda; neu, o roi bod iddo, pe bai wedi ei gadw fel na allai bechu.
117. [47] Oherwydd pa elw sydd i ni oll o fyw mewn tristwch yn y presennol, heb ddim ond cosb i ddisgwyl amdano ar ôl marw?
118. [48] O Adda, beth a wnaethost? Oherwydd os tydi a bechodd, nid i ti yn unig y bu'r cwymp, ond i ninnau hefyd sydd yn ddisgynyddion i ti.
119. [49] Pa elw yw i ni fod oes anfarwol wedi ei haddo inni, a ninnau wedi cyflawni gweithredoedd marwol;
120. [50] bod gobaith tragwyddol wedi ei ragfynegi ar ein cyfer, a ninnau wedi mynd yn wael a diwerth;
121. [51] bod trigfannau llawn iechyd a diogelwch wedi eu darparu, a ninnau wedi byw bywyd drwg;
122. [52] bod gogoniant y Goruchaf i amddiffyn y rhai sydd wedi byw bywyd glân, a ninnau wedi rhodio yn y ffyrdd bryntaf posibl;
123. [53] bod paradwys i gael ei datguddio, a'i ffrwyth sy'n parhau yn ddiddarfod ac yn dwyn llawnder ac iachâd,