105. Yn yr un modd, ni all neb fyth eiriol dros rywun arall; oherwydd, yn y dydd hwnnw, bydd yn rhaid i bob unigolyn ddwyn baich ei weithredoedd drwg ei hun, neu faich ei weithredoedd da.”
106. [36] Atebais innau: “Sut, ynteu, y mae gennym dystiolaeth fod rhai wedi eiriol felly dros eraill? Yn gyntaf, dyna Abraham yn eiriol dros y Sodomiaid, ac yna Moses dros ein hynafiaid a bechodd yn yr anialwch.
107. [37] Ar ei ôl ef, dyna Josua yn eiriol dros Israel yn amser Achan,
108. [38] a Samuel yn amser Saul. Eto, dyna Ddafydd yn eiriol oherwydd yr haint ddinistriol, a Solomon dros y rhai a fyddai'n dod i'r cysegr.
109. [39] Beth am Elias yn eiriol dros y rhai a dderbyniodd law, a thros ddyn marw, iddo gael byw?
110. [40] Beth am Heseceia yn eiriol dros y bobl yn amser Senacherib, a llawer o enghreifftiau eraill?
111. [41] Felly os gallai'r cyfiawn bledio dros yr annuwiol yn yr oes bresennol, pan yw llygredd wedi tyfu ac anghyfiawnder wedi cynyddu, pam na all hynny ddigwydd yn y dydd hwnnw?”
112. [42] “Nid y byd presennol hwn yw'r diwedd,” atebodd ef, “ac nid yw gogoniant Duw yn aros ynddo yn barhaol; dyna'r rheswm pam y gweddïai'r rhai cryf dros y rhai gwan.