51. I Behemoth rhoddaist un o'r rhannau a sychwyd ar y trydydd dydd, iddo gael trigo yno, lle mae mil o fynyddoedd; ond i Lefiathan rhoddaist y seithfed ran, yr un ddyfriog.
52. Ac yr wyt wedi eu cadw hwy i'w bwyta gan bwy bynnag a fynni, a phryd bynnag y mynni.
53. Y chweched dydd gorchmynnaist i'r ddaear gynhyrchu ger dy fron anifeiliaid a bwystfilod ac ymlusgiaid.
54. A thros y rhain gosodaist Adda, a'i wneud yn ben ar bopeth a greaist; disgynyddion iddo ef ydym ni oll, dy bobl ddewisedig.
55. “Yr wyf wedi adrodd yr holl bethau hyn ger dy fron di, Arglwydd, am iti ddweud mai er ein mwyn ni y creaist y byd cyntaf hwn a wnaethost.
56. Ond am y cenhedloedd eraill, sy'n disgyn oddi wrth Adda, dywedaist nad ydynt hwy'n ddim, a'u bod yn debyg i boeryn, a chyffelybaist eu digonedd hwy i ddiferyn o ddŵr o lestr.
57. Eto, Arglwydd, wele yn awr y cenhedloedd hynny a gyfrifwyd yn ddim yn arglwyddiaethu arnom ni ac yn ein llyncu.
58. Ond yr ydym ni, dy bobl di—a elwaist dy gyntafanedig, dy uniganedig, dy ffefryn a'th anwylyn—wedi ein traddodi i'w dwylo hwy.
59. Os er ein mwyn ni yn wir y crewyd y byd, pam nad yw'r etifeddiaeth, sef ein byd ni, yn ein meddiant? Pa hyd y bydd hyn yn parhau?”