42. Oherwydd fel y mae gwraig wrth esgor yn prysuro i gael diwedd ar wewyr anorfod esgor, felly hefyd y mae'r ystafelloedd cudd yn prysuro i roi'n ôl yr hyn a ymddiriedwyd iddynt o'r dechreuad.
43. Yna fe esbonnir i ti y pethau yr wyt yn dymuno eu gweld.”
44. Atebais fel hyn: “Os wyf yn gymeradwy yn dy olwg, ac os yw'n bosibl, ac os wyf yn gymwys,
45. eglura hyn i mi hefyd: a oes mwy i ddod nag a aeth heibio, neu a yw'r rhan fwyaf eisoes wedi mynd heibio i ni?
46. Oherwydd gwn beth sydd wedi mynd, ond ni wn beth sydd eto i ddod.”
47. Meddai yntau wrthyf: “Saf ar y llaw dde i mi; fe rof finnau ddehongliad iti o'r pos.”
48. Felly sefais a gwylio, a dyma ffwrn danllyd yn mynd heibio imi; ac ar ôl i'r fflamau fynd heibio, edrychais a gweld bod mwg yn aros.
49. Ar ôl hyn aeth heibio imi gwmwl yn llawn dŵr, ac arllwysodd law trwm yn genllif; ac wedi i'r cenllif fynd heibio, yr oedd rhai diferion yn aros yn y cwmwl.
50. Yna meddai'r angel wrthyf: “Ystyria hyn drosot dy hun: fel y mae'r glaw yn fwy na'r diferion, a'r tân yn fwy na'r mwg, felly hefyd y mae'r gorffennol yn fwy o lawer ei hyd na'r dyfodol; nid oes ond diferion a mwg yn aros.”
51. Yna ymbiliais fel hyn: “A wyt ti'n tybio y caf fi fyw i weld y dyddiau hynny? Yn wir, pwy fydd yn bod yn y dyddiau hynny?”
52. Atebodd ef: “Gallaf ddweud rhywfaint wrthyt am yr arwyddion yr wyt yn fy holi amdanynt; ond ni chefais fy anfon i ddweud dim wrthyt am hyd dy einioes; nid yw'n hysbys imi.”