10. Ond ni wahoddodd Nathan y proffwyd, na Benaia a'r cedyrn, na'i frawd Solomon.
11. Dywedodd Nathan wrth Bathseba, mam Solomon, “Oni chlywaist ti fod Adoneia fab Haggith yn frenin, heb i'n harglwydd Dafydd wybod?
12. Yn awr, felly, tyrd, rhoddaf iti gyngor fel y gwaredi dy fywyd dy hun a bywyd dy fab Solomon.
13. Dos i mewn ar unwaith at y Brenin Dafydd a dywed wrtho, ‘Oni thyngaist, f'arglwydd frenin, wrth dy lawforwyn a dweud, “Solomon dy fab a deyrnasa ar fy ôl; ef sydd i eistedd ar fy ngorsedd”? Pam gan hynny y mae Adoneia yn frenin?’
14. Tra byddi yno'n siarad â'r brenin, dof finnau i mewn i gadarnhau dy eiriau.”
15. Aeth Bathseba i mewn at y brenin i'r siambr. Yr oedd y brenin yn hen iawn, ac Abisag y Sunamees yn gofalu amdano.
16. Ymostyngodd Bathseba ac ymgrymu i'r brenin, a dywedodd y brenin, “Beth sy'n bod?”
17. Atebodd hithau, “F'arglwydd, ti dy hun a dyngodd trwy'r ARGLWYDD dy Dduw wrth dy lawforwyn: ‘Solomon dy fab a deyrnasa ar fy ôl; ef sydd i eistedd ar fy ngorsedd.’