2. wedi iddynt weld eich ymarweddiad pur a duwiolfrydig.
3. Boed ichwi'n addurn, nid pethau allanol fel plethu gwallt, ymdaclu â thlysau aur, ymharddu â gwisgoedd,
4. ond cymeriad cêl y galon a'i degwch di-dranc, sef ysbryd addfwyn a thawel. Dyna sy'n werthfawr yng ngolwg Duw.
5. Oherwydd felly hefyd y byddai'r gwragedd sanctaidd gynt, a oedd yn gobeithio yn Nuw, yn eu haddurno eu hunain; byddent yn ymddarostwng i'w gwŷr,
6. fel yr ufuddhaodd Sara i Abraham a'i alw'n arglwydd. A phlant iddi hi ydych chwi, os daliwch ati i wneud daioni, heb ofni dim oll.
7. Yn yr un modd, chwi wŷr, byddwch yn ystyriol yn eich bywyd priodasol; rhowch y parch dyladwy i'r wraig, gan mai hi yw'r llestr gwannaf, a chan eich bod yn gydetifeddion y gras sy'n rhoi bywyd. Felly, ni chaiff eich gweddïau mo'u rhwystro.
8. Yn olaf, bawb ohonoch, byddwch o'r un meddwl yn cydymdeimlo â'ch gilydd yn frawdol, yn dyner eich calon, yn ostyngedig eich ysbryd.
9. Peidiwch â thalu drwg am ddrwg na sen am sen. I'r gwrthwyneb, bendithiwch! Oherwydd i hyn y cawsoch eich galw—er mwyn i chwi etifeddu bendith.
10. Yng ngeiriau'r Ysgrythur:“Yr hwn sy'n ewyllysio caru bywyda gweld dyddiau da,rhaid iddo atal ei dafod rhag drwg,a'i wefusau rhag llefaru celwydd;
11. rhaid iddo droi oddi wrth ddrwg a gwneud da,ceisio heddwch a'i ddilyn;
12. canys y mae llygaid yr Arglwydd ar y cyfiawn,a'i glustiau'n agored i'w deisyfiad,ond y mae wyneb yr Arglwydd yn erbyn y rhai sy'n gwneud drygioni.”
13. Felly, pwy a wna niwed ichwi os byddwch yn selog tros ddaioni?