1. Geiriau'r Pregethwr, mab Dafydd, brenin yn Jerwsalem:
2. “Gwagedd llwyr,” meddai'r Pregethwr,“gwagedd llwyr yw'r cyfan.”
3. Pa elw sydd i neb yn ei holl lafur,wrth iddo ymlafnio dan yr haul?
4. Y mae cenhedlaeth yn mynd, ac un arall yn dod,ond y mae'r ddaear yn aros am byth.
5. Y mae'r haul yn codi ac yn machlud,ac yn brysio'n ôl i'r lle y cododd.
6. Y mae'r gwynt yn chwythu i'r de,ac yna'n troi i'r gogledd;y mae'r gwynt yn troelli'n barhaus,ac yn dod yn ôl i'w gwrs.
7. Y mae'r holl nentydd yn rhedeg i'r môr,ond nid yw'r môr byth yn llenwi;y mae'r nentydd yn mynd yn ôl i'w tarddle,ac yna'n llifo allan eto.
8. Y mae pob peth mor flinderusfel na all neb ei fynegi;ni ddigonir y llygad trwy edrych,na'r glust trwy glywed.
9. Yr hyn a fu a fydd,a'r hyn a wnaed a wneir;nid oes dim newydd dan yr haul.
10. A oes unrhyw beth y gellir dweud amdano,“Edrych, dyma beth newydd”?Y mae'r cyfan yn bod ers amser maith,y mae'n bod o'n blaenau ni.
11. Ni chofir am y rhai a fu,nac ychwaith am y rhai a ddaw ar eu hôl;ni chofir amdanynt gan y rhai a fydd yn eu dilyn.