15. Fe wareda ef y rhai trallodus trwy eu gofid,a'u dysgu trwy orthrymder.
16. “Er iddo geisio dy ddenu oddi wrth ofid,a'th ddwyn o le cyfyng i ehangder,a hulio dy fwrdd â phob braster,
17. yr wyt yn llawn o farn ar y drygionus,wedi dy feddiannu gan farn a chyfiawnder.
18. Gwylia rhag cael dy hudo gan ddigonedd,a phaid â gadael i faint y rhodd dy ddenu.
19. A fydd dy gyfoeth yn dy helpu mewn cyfyngder,neu holl adnoddau dy nerth?
20. Paid â dyheu am y nos,pan symudir pobloedd o'u lle.
21. Gwylia rhag troi at ddrygioni,oherwydd dewisi hyn yn hytrach na gofid.
22. Sylwa mor aruchel yw Duw yn ei nerth;pwy sydd yn dysgu fel y gwna ef?
23. Pwy a wylia arno yn ei ffordd?a phwy a ddywed, ‘Yr wyt yn gwneud yn anghyfiawn’?
24. “Cofia di ganmol ei waith,y gwaith y canodd pobl amdano.
25. Y mae pawb yn edrych arno,ac yn ei weld o bell.
26. Cofia fod Duw yn fawr, y tu hwnt i ddeall,a'i flynyddoedd yn ddirifedi.
27. Y mae'n cronni'r defnynnau dŵr,ac yn eu dihidlo'n law mân fel tarth;
28. fe'u tywelltir o'r cymylau,i ddisgyn yn gawodydd ar bobl.