21. A gweddïodd Isaac ar yr ARGLWYDD dros ei wraig, am ei bod heb eni plentyn. Atebodd yr ARGLWYDD ei weddi, a beichiogodd ei wraig Rebeca.
22. Aflonyddodd y plant ar ei gilydd yn ei chroth, a dywedodd hithau, “Pam y mae fel hyn arnaf?” Aeth i ymofyn â'r ARGLWYDD,
23. a dywedodd yr ARGLWYDD wrthi,“Dwy genedl sydd yn dy groth,a gwahenir dau lwyth o'th fru,bydd y naill yn gryfach na'r llall,a'r hynaf yn gwasanaethu'r ieuengaf.”
24. Pan ddaeth ei dyddiau i esgor, yr oedd gefeilliaid yn ei chroth.
25. Daeth y cyntaf allan yn goch, a'i holl gorff fel mantell flewog; am hynny galwyd ef Esau.
26. Wedyn daeth ei frawd allan, a'i law yn gafael yn sawdl Esau; am hynny galwyd ef Jacob. Yr oedd Isaac yn drigain oed pan anwyd hwy.
27. Tyfodd y bechgyn, a daeth Esau yn heliwr medrus, yn ŵr y maes; ond yr oedd Jacob yn ŵr tawel, yn byw mewn pebyll.
28. Yr oedd Isaac yn hoffi Esau, am ei fod yn bwyta o'i helfa; ond yr oedd Rebeca yn hoffi Jacob.
29. Un tro pan oedd Jacob yn berwi cawl, daeth Esau o'r maes ar ddiffygio.
30. A dywedodd Esau wrth Jacob, “Gad imi fwyta o'r cawl coch yma, oherwydd yr wyf ar ddiffygio.” Dyna pam y galwyd ef Edom.
31. Dywedodd Jacob, “Gwertha imi'n awr dy enedigaeth-fraint.”