4. Taflodd gerbydau Pharo a'i fyddin i'r môr,a boddwyd ei gapteiniaid dethol yn y Môr Coch.
5. Daeth llifogydd i'w gorchuddio,a disgynasant i'r dyfnderoedd fel carreg.
6. Y mae nerth dy ddeheulaw, O ARGLWYDD, yn ogoneddus;dy ddeheulaw, O ARGLWYDD, a ddryllia'r gelyn.
7. Trwy dy fawrhydi aruchel darostyngaist dy wrthwynebwyr;gollyngaist dy ddigofaint, ac fe'u difaodd hwy fel sofl.
8. Trwy chwythiad dy ffroenau casglwyd y dyfroedd ynghyd;safodd y ffrydiau yn bentwr,a cheulodd y dyfnderoedd yng nghanol y môr.
9. Dywedodd y gelyn, ‘Byddaf yn erlid ac yn goddiweddyd;rhannaf yr ysbail, a chaf fy nigoni ganddo;tynnaf fy nghleddyf, a'u dinistrio â'm llaw.’
10. Ond pan chwythaist ti â'th anadl, gorchuddiodd y môr hwy,nes iddynt suddo fel plwm i'r dyfroedd mawrion.
11. Pwy ymhlith y duwiau sy'n debyg i ti, O ARGLWYDD?Pwy sydd fel tydi, yn ogoneddus ei sancteiddrwydd,yn teilyngu parch a mawl, ac yn gwneud rhyfeddodau?
12. Pan estynnaist dy ddeheulaw,llyncodd y ddaear hwy.
13. “Yn dy drugaredd, arweini'r bobl a waredaist,a thrwy dy nerth eu tywys i'th drigfan sanctaidd.
14. Fe glyw y bobloedd, a dychryn,a daw gwewyr ar drigolion Philistia.
15. Bydd penaethiaid Edom yn brawychu,ac arweinwyr Moab yn arswydo,a holl drigolion Canaan yn toddi.
16. Daw ofn a braw arnynt;oherwydd mawredd dy fraich byddant mor llonydd â charreg,nes i'th bobl di, O ARGLWYDD, fynd heibio,nes i'r bobl a brynaist ti fynd heibio.
17. Fe'u dygi i mewn a'u plannu ar y mynydd sy'n eiddo i ti,y man, O ARGLWYDD, a wnei yn drigfan i ti dy hun,y cysegr, O ARGLWYDD, a godi â'th ddwylo.