5. Rwyt yn cyfarfod â'r rhai sy'n hoffi gwneud cyfiawnder,y rhai sy'n cofio am dy ffyrdd.Er dy fod yn digio pan oeddem ni'n pechu,eto roeddem yn dal i droseddu yn dy erbyn.
6. Aethom i gyd fel peth aflan,a'n holl gyfiawnderau fel clytiau budron;yr ydym i gyd wedi crino fel deilen,a'n camweddau yn ein chwythu i ffwrdd fel y gwynt.
7. Ac nid oes neb yn galw ar dy enw,nac yn trafferthu i afael ynot;cuddiaist dy wyneb oddi wrthym,a'n traddodi i afael ein camweddau.
8. Ond tydi, O ARGLWYDD, yw ein tad;ni yw'r clai a thi yw'r crochenydd;gwaith dy ddwylo ydym i gyd.
9. Paid â digio'n llwyr, ARGLWYDD,na chofio camwedd am byth.Edrych, yn awr, dy bobl ydym ni i gyd.
10. Aeth dy ddinasoedd sanctaidd yn anialwch;y mae Seion yn anialwch a Jerwsalem yn anghyfannedd.
11. Y mae ein tŷ sanctaidd a hardd,lle y byddai'n hynafiaid yn dy foliannu,wedi mynd yn lludw,a phob peth annwyl gennym yn anrhaith.
12. A ymateli di, ARGLWYDD, oherwydd y pethau hyn?A dewi di, a'n cystuddio'n llwyr?