11. “ ‘Fel hyn y dywed yr Arglwydd DDUW: Cura dy ddwylo a chura â'th draed, a dywed “Och!” o achos holl ffieidd-dra drygionus tŷ Israel, oherwydd fe syrthiant trwy gleddyf a newyn a haint.
12. Bydd yr un sydd ymhell yn marw o haint, yr un agos yn syrthio trwy'r cleddyf, a'r un a adawyd ac a arbedwyd yn marw o newyn; ac yna fe gyflawnaf fy llid yn eu herbyn.
13. A chewch wybod mai myfi yw'r ARGLWYDD, pan fydd eu clwyfedigion ymysg eu heilunod o amgylch eu hallorau ar bob bryn uchel, ar holl bennau'r mynyddoedd, dan bob pren gwyrddlas a than bob derwen ddeiliog lle buont yn offrymu arogl peraidd i'w holl eilunod.
14. Byddaf yn estyn fy llaw yn eu herbyn, a gwnaf y tir yn anrhaith diffaith o'r anialwch hyd Dibla, lle bynnag y maent yn byw; a chânt wybod mai myfi yw'r ARGLWYDD.’ ”