17. Am eu bai a’i camwedd yn wir,y poenir y rhai ynfyd.
18. A hwynt yn laru ar bob bwyd,fe’i dygwyd at byrth angau.
19. Ar Dduw mewn ing y rhoesant lef,achubodd ef hwynt hwythau,
20. Gan yrru ei air iw iachau,ac iw rhyddhau yn fuan:A hwynt â’i air tynnu a wnaetho’i methedigaeth allan.
21. Addefant hwythau gar ei fron,ei fwynion drugareddau:Ac i blant dynion fel y gwnaethyn helaeth ryfeddodau.