9. Silotan ko usab nianang adlawa ang tanan nga miapil sa mga seremonya sa mga wala makaila kanako ug ang mga nagapuno sa balay sa ilang agalon sa mga butang nga nakuha pinaagi sa pagpangdaog-daog ug pagpanikas.
10. “Niana usab nga adlaw madungog ang pagminatay ug hilak diha sa pultahan nga gitawag ug Isda diha sa siyudad sa Jerusalem ug diha sa bag-o nga bahin sa siyudad. Madungog usab ang dahunog sa pagkalumpag gikan sa mga bungtod.
11. Pagminatay kamog hilak, kamo nga mga lumulupyo sa ubos nga bahin sa siyudad sa Jerusalem, tungod kay mangamatay ang tanan ninyong mga negosyante.
12. “Niana usab nga adlaw himuon ko ang makuti nga pagsusi sa mga taga-Jerusalem ug silotan ko ang mga tawo nga nagapahayahay lang nga nagaingon, ‘Walay buhaton ang Ginoo nga maayo o daotan.’
13. Ilogon ang ilang kabtangan ug panggub-on ang ilang kabalayan. Magpatindog sila ug mga balay apan dili sila makapuyo niini. Magtanom sila ug mga ubas apan dili sila makainom sa bino gikan niini.”
14. Hapit na gayod ang makalilisang nga adlaw diin mopahamtang ug silot ang Ginoo. Dili na kini madugay pa! Pait kaayo kanang adlawa, kay bisan gani ang mga sundalo mosinggit sa pagpangayo ug tabang.
15. Nianang adlawa ipatagamtam sa Dios ang iyang kasuko. Adlaw kana sa kalisod, kasakitan, ug kalaglagan. Ngitngit ug ngiob kana nga adlaw,
16. ug madunggan ang pagpatingog sa mga budyong ug ang pagsinggit sa mga sundalo samtang nagasulong sila sa pinarilan nga mga lungsod ug habog nga mga tore.
17. Miingon ang Ginoo, “Padad-an ko ug kalisdanan ang mga tawo ug maglakaw sila nga daw sa mga buta tungod kay nakasala sila kanako. Mobuhagay ang ilang mga dugo nga daw tubig ug mangadunot ang ilang mga patayng lawas nga daw tae.
18. Dili makaluwas kanila ang ilang mga pilak ug mga bulawan sa adlaw nga ipatagamtam ko ang akong kasuko. Sama kini sa kalayo nga molamoy sa tibuok kalibotan. Laglagon ko sa kalit ang tanang lumulupyo sa kalibotan.”