7. Tigoma libot kanimo ang tanang mga katawhan,ug dumalahi sila gikan diha sa imong trono.
8. Ikaw, Ginoo, ang nagahukom sa mga katawhan.Pamatud-i nga wala akoy sala,kay nasayod ka man nga matarong akoug wala akoy gihimong daotan.
9. Santaa ang daotang binuhatan sa mga tawong daotan,ug panalangini ang mga matarong,kay ikaw matarong man nga Dios,ug imong ginasusi ang among mga hunahuna ug mga kasingkasing.
10. Ikaw, O Dios, ang nagapanalipod kanako.Ikaw ang nagaluwas sa mga nagkinabuhi nga matarong.
11. Matarong ka nga maghuhukom,ug adlaw-adlaw ginapakita mo ang imong kasuko sa mga daotan.
12-13. Kon dili sila maghinulsol sa ilang mga sala andam ikaw nga mosilot kanila.Andam na ang imong igpapatay nga mga hinagiban.Binaid na ang espada ug gibinat nang daan ang pana nga may nagadilaab nga udyong.
14. Ang daotang mga tawo nagahunahunag daotan ug nagatinguha sila sa paghimo ug kasamok,mao nga nagapanglimbong sila.
15-16. Apan tan-awa, ang ilang kadaotan ug kabangis misumbalik kanila.Sama ra nga nagkutkot sila ug bangagapan sila ra mismo ang naunay ug kahulog niini.
17. Pasalamatan ko ikaw, Ginoo, tungod sa imong pagkamatarong.Awitan ko ikaw ug mga pagdayeg, Labing Halangdong Dios.