3. Moabot ang Dios ug dili siya magpakahilom.Sa iyang unahan may nagadilaab nga kalayo, ug sa iyang palibot may kusog nga bagyo.
4. Tawgon niya ang kalangitan ug ang kalibotan nga mosaksi sa iyang paghukom sa iyang katawhan.
5. Moingon siya, “Tigoma dinhi kanako ang akong matinumanon nga mga katawhan nga naghimo ug kasabotan kanako pinaagi sa paghalad.”
6. Nagapadayag ang kalangitan sa pagkamatarong sa Dios,kay siya ang maghuhukom.
7. Moingon pa ang Dios, “Kamong akong katawhan, pamatia ninyo ang akong isulti.Ako ang Dios, nga inyong Dios;magasaksi ako batok kaninyo nga mga taga-Israel.
8. Wala ko kamo badlonga tungod sa inyong mga halad,ug sa inyong mga halad nga sinunog nga inyo kanunayng gidala kanako.
9. Wala ako magkinahanglan sa inyong mga torong baka ug kanding,
10. kay akoa ang tanang mga mananap:ang mga mananap sa kalasangan, ang mga baka sa linibong kabungtoran,
11. ang tanang langgam sa kabukiran, ug mga mananap sa kaumahan.
12. Kon gutomon ako dili ko kamo sultihan,tungod kay akoa ang kalibotan ug ang tanang anaa niini.
13. Mokaon ba ako sa karne sa mga torong bakao moinom sa dugo sa mga kanding? Siyempre dili!
14. Ihalad ninyo kanako, nga Labing Halangdong Dios, ang inyong pagpasalamat,ug tumana ninyo ang inyong mga saad kanako.
15. Tawag kamo kanako sa panahon sa kalisod,kay luwason ko kamo,ug dayegon ninyo ako.”