12. Ang tanan ninyong pinarilan nga mga lungsod mahisama sa kahoy nga igos nga ang iyang permiro nga mga bunga hinog na; ug kon uyogon mo kini mangahulog lang ug pwede na dayon makaon.
13. Tan-awa ninyo ang inyong mga sundalo — huyang, daw mga babaye! Ang mga trangka sa mga pultahan sa inyong siyudad mangasunog, busa sayon kining sudlon sa inyong mga kaaway.
14. Sige, pangandam kamo sa pag-abot sa inyong mga kaaway. Pagpundo kamo ug tubig aron may magamit kamo kon sulongon na kamo. Paghimo kamog mga tisa ug ayoha ninyo ang inyong mga paril ug lig-ona ninyo kini pag-ayo.
15. Apan diha mismo sa inyong dapit mangamatay kamo pinaagi sa kalayo ug sa espada. Mangalaglag kamo nga daw mga tanom nga gikaon sa mga dulon.Midaghan kamo sama sa mga dulon!
16. Gipadaghan ninyo ang inyong mga negosyante. Daw labaw pa sila kadaghan sa mga bitoon sa langit. Apan mahisama sila sa mga dulon nga mohurot ug kaon sa mga tanom ug manglupad ra dayon.
17. Ang inyong mga guwardya ug mga opisyal morag mga dulon nga labihan kadaghan nga motugdon sa mga paril kon tugnaw ang panahon. Apan kon mosidlak na ang adlaw, manglupad sila ug walay nasayod kon hain na sila.