1. Alaot ang siyudad sa Nineve, ang siyudad sa mga kriminal ug mga bakakon. Daghan sila ug mga kabtangan nga inilog, ug wala silay hunong sa pagpamiktima.
2. Sulongon sila sa ilang kaaway. Madungog ang pagpanglagapak sa latigo, ang dinahunob sa mga tunob sa mga kabayo, ug ang kinagulkol sa ligid sa nag-untol-untol nga mga karwahe.
3. Makita nila ang nagapanikad nga mga tigkabayo, ang nagpangidlap nga mga espada ug mga bangkaw, ug ang labihan kadaghan nga mga patay. Mangapandol ang mga sundalo sa mga nagbuy-od nga mga patayng lawas.
4. Mahitabo kini sa Nineve tungod kay sama siya sa babayeng nagabaligya sa iyang dungog — maninintal ug nagapanglumay — busa nadani niya ang mga nasod nga magpasakop kaniya.
5. Karon, nag-ingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Paminaw kamong mga taga-Nineve! Kaaway ko kamo! Busa pakaulawan ko kamo sa ubang mga nasod ug mga gingharian. Mahisama kamo sa usa ka babaye nga hukasan sa iyang bisti aron makita ang iyang pagkahubo.
6. Tamayon ko kamo ug pakaulawan. Mahisama kamo sa usa ka tawong gilabay ug basura, ug himuon ko kamong usa ka talan-awon.
7. Ang tanang makakita kaninyo mopahilayo ug moingon, ‘Nalumpag na ang Nineve. Kinsay manghilak alang kaniya? Wala gayoy molipay kaniya.’ ”
8. Mas labaw pa ba ang Nineve kaysa siyudad sa Tebes nga nahimutang duol sa Suba sa Nilo? Ang Tebes nalibotan sa suba nga maoy nagasilbing iyang paril ug depensa.
9. Ang Etiopia ug ang tibuok nga Ehipto mao ang tinubdan sa daw walay kinutoban nga kusog sa Tebes. Kaabin niya ang mga nasod sa Put ug Libya.
10. Apan bisan pa niana gibihag ang iyang mga katawhan ug gidala sa laing dapit. Gipangtadtad ang ilang gagmayng mga bata diha sa kadalanan. Gipangkadenahan ang ilang dungganon nga mga tawo ug gibahin aron mahimong ulipon pinaagi sa pagripa.
11. Mao usab kamo nga mga taga-Nineve, mahisama kamo sa hubog nga magsusapinday. Mahadlok kamo sa inyong mga kaaway ug mangita kamo ug katagoan.
12. Ang tanan ninyong pinarilan nga mga lungsod mahisama sa kahoy nga igos nga ang iyang permiro nga mga bunga hinog na; ug kon uyogon mo kini mangahulog lang ug pwede na dayon makaon.
13. Tan-awa ninyo ang inyong mga sundalo — huyang, daw mga babaye! Ang mga trangka sa mga pultahan sa inyong siyudad mangasunog, busa sayon kining sudlon sa inyong mga kaaway.
14. Sige, pangandam kamo sa pag-abot sa inyong mga kaaway. Pagpundo kamo ug tubig aron may magamit kamo kon sulongon na kamo. Paghimo kamog mga tisa ug ayoha ninyo ang inyong mga paril ug lig-ona ninyo kini pag-ayo.
15. Apan diha mismo sa inyong dapit mangamatay kamo pinaagi sa kalayo ug sa espada. Mangalaglag kamo nga daw mga tanom nga gikaon sa mga dulon.Midaghan kamo sama sa mga dulon!
16. Gipadaghan ninyo ang inyong mga negosyante. Daw labaw pa sila kadaghan sa mga bitoon sa langit. Apan mahisama sila sa mga dulon nga mohurot ug kaon sa mga tanom ug manglupad ra dayon.
17. Ang inyong mga guwardya ug mga opisyal morag mga dulon nga labihan kadaghan nga motugdon sa mga paril kon tugnaw ang panahon. Apan kon mosidlak na ang adlaw, manglupad sila ug walay nasayod kon hain na sila.
18. Hari sa Asiria, mangamatay ang imong mga pangulo. Magkatag ang imong mga katawhan sa mga bukid, ug walay motigom kanila.
19. Mahisama ikaw sa tawong samaran kansang samad dili na maayo. Ang tanang makadungog sa balita mahitungod sa imong pagkalaglag mopakpak sa kalipay, kay tanan sila nakasinati sa imong walay kinutoban nga kabangis.