4. Walay kapaingnan ang iyang mga anak, ug walay makatabang kanila. Wala usay molaban kanila sa korte.
5. Ang iyang mga abot, bisan pa ang mga bunga niadtong nanurok lang taliwala sa tunokong mga tanom, kuhaon sa mga tawong gutom. Ug ang iyang bahandi kuhaon sa mga tawong hakog.
6. Ang kalisod ug kaguol wala nagatubo sa yuta.
7. Ang tawo mao ang nagadala ug kalisod sa iyang kaugalingon, sama sa aligato nga molupad gayod pataas.
8. “Kon ako pay anaa sa imong dapit, modangop ako sa Dios ug itugyan ko kaniya ang akong kahimtang.
9. Kay nagahimo siyag katingalahang mga butang ug mga milagro nga dili matugkad ug dili maihap.
10. Ginapaulanan niya ang kalibotan ug ginapatubigan ang kaumahan.
11. Ginapataas niya ang nagapaubos, ug ginatabangan ang nagaantos.
12. Gub-on niya ang mga plano sa mga tawong limbongan, aron dili sila magmalampuson.
13. Ginabitik niya ang mga maalamon sa ilang pagkalimbongan, ug ginasumpo niya ang mga plano sa mga limbongan.
14. Mangitngitan sila bisag adlawng dako, ug magpangapkap sila bisag udtong tutok.
15. Ginaluwas sa Dios ang mga kabos gikan sa kamatayon ug gikan sa mga tawong gamhanan nga nangdaog-daog kanila.
16. Busa may paglaom ang mga kabos, apan ang mga daotan santaon sa Dios.
17. “Bulahan ang tawo nga ginatul-id sa Dios ang iyang pamatasan. Busa ayaw ikasakit ang pagdisiplina sa Makagagahom nga Dios kanimo.
18. Kay ang iyang gisamdan, iya usab nga tambalan; ang iyang gisakit, iya usab nga hupayon.