Kapitulo

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42

Daang Tugon

Bag-ong Tugon

Job 5 Ang Pulong sa Dios (APSD)

1. “Job, bisag mangayo ka pa ug tabang, walay motabang kanimo. Bisan ang mga anghel dili motabang kanimo.

2. Ang kasuko ug kasina mopatay sa tawong buang-buang ug walay kaalam.

3. Sa akong naobserbahan, ang tawong buang-buang mahimong mouswag sa iyang panginabuhi, apan sa kalit lang tunglohon sa Dios ang iyang panimalay.

4. Walay kapaingnan ang iyang mga anak, ug walay makatabang kanila. Wala usay molaban kanila sa korte.

5. Ang iyang mga abot, bisan pa ang mga bunga niadtong nanurok lang taliwala sa tunokong mga tanom, kuhaon sa mga tawong gutom. Ug ang iyang bahandi kuhaon sa mga tawong hakog.

6. Ang kalisod ug kaguol wala nagatubo sa yuta.

7. Ang tawo mao ang nagadala ug kalisod sa iyang kaugalingon, sama sa aligato nga molupad gayod pataas.

8. “Kon ako pay anaa sa imong dapit, modangop ako sa Dios ug itugyan ko kaniya ang akong kahimtang.

9. Kay nagahimo siyag katingalahang mga butang ug mga milagro nga dili matugkad ug dili maihap.

10. Ginapaulanan niya ang kalibotan ug ginapatubigan ang kaumahan.

11. Ginapataas niya ang nagapaubos, ug ginatabangan ang nagaantos.

12. Gub-on niya ang mga plano sa mga tawong limbongan, aron dili sila magmalampuson.

13. Ginabitik niya ang mga maalamon sa ilang pagkalimbongan, ug ginasumpo niya ang mga plano sa mga limbongan.

14. Mangitngitan sila bisag adlawng dako, ug magpangapkap sila bisag udtong tutok.

15. Ginaluwas sa Dios ang mga kabos gikan sa kamatayon ug gikan sa mga tawong gamhanan nga nangdaog-daog kanila.

16. Busa may paglaom ang mga kabos, apan ang mga daotan santaon sa Dios.

17. “Bulahan ang tawo nga ginatul-id sa Dios ang iyang pamatasan. Busa ayaw ikasakit ang pagdisiplina sa Makagagahom nga Dios kanimo.

18. Kay ang iyang gisamdan, iya usab nga tambalan; ang iyang gisakit, iya usab nga hupayon.

19. Sa kanunay luwason niya ikaw gikan sa kalamidad ug katalagman.

20. Luwason niya ikaw gikan sa kamatayon sa panahon sa kagutom o sa gira.

21. Panalipdan niya ikaw sa pagpangdaot kanimo sa uban, ug wala kay kahadlokan kon moabot ang katalagman.

22. Kataw-an mo lang ang katalagman ug kagutom, ug dili ka mahadlok sa mabangis nga mga mananap,

23. kay dili na kini manghilabot kanimo. Ug dili ka na maglisod magtanom sa imong batoon nga uma.

24. Makasiguro ka nga maayo ang kahimtang sa imong panimalay, ug walay mawala sa imong kahayopan.

25. Modaghan ang imong kaliwat sama kadaghan sa sagbot sa yuta.

26. Taas ang imong kinabuhi, ug dili ka mamatay sa dili pa hustong panahon.

27. Sumala sa among pagtuki, tinuod gayod kining tanan. Busa pamatii kini ug iaplikar sa imong kinabuhi.”