1. Unya mitubag si Elifaz nga taga-Teman,
2. “May pulos ba ang tawo ngadto sa Dios? May kaayohan bang ikahatag ang tawong maalamon kaniya?
3. Malipay ba ang Makagagahom nga Dios kon matarong ka? May makuha ba siya kon walay ikasaway sa imong kinabuhi?
4. Gibadlong ka sa Dios ug gihukman dili tungod kay nagatahod ka kaniya,
5. kondili tungod kay labihan na gayod ang imong kadaotan ug wala nay undang ang imong pagpakasala.
6. Sa walay kalooy gikuha mo ang bisti sa imong isigka-tawo isip garantiya sa iyang utang kanimo, ug halos wala na siyay bisti.
7. Wala mo hatagig tubig ang giuhaw, ug wala mo usab hatagig pagkaon ang gigutom.
8. Gigamit mo ang imong pagkagamhanan ug pagkadungganon sa pag-angkon ug yuta.
9. Kon mangayo kanimo ug tabang ang mga biyuda, gipapauli mo sila nga walay dala. Apil ang mga ilo wala mo ayoha pagtagad.
10. Mao kana ang hinungdan nga nalibotan ka sa mga lit-ag, ug kalit nga moabot kanimo ang kahadlok.
11. Mao kana ang hinungdan kon nganong nangitngitan ka, nabutaan, ug nalapawan sa baha.
12. “Ang Dios anaa sa kinaibabwan sa langit, labaw pa sa kinalayoan nga mga bitoon.
13. Mao kana nga miingon ka, ‘Wala mahibalo ang Dios sa akong ginahimo. Natabonan siya sa bagang dag-om, unsaon man niya paghukom?
14. Natabonan siya sa bagang panganod, busa dili niya kita makita samtang naglakaw siya ibabaw sa langit.’
15. “Magpadayon ka ba sa pagsunod sa mga gawi nga dugay nang gisunod sa mga tawong daotan?
16. Nangamatay sila nga dili pa nila panahon; nahisama sila sa pundasyon sa balay nga gianod sa baha.
17. Miingon sila sa Makagagahom nga Dios, ‘Pasagdi lang kami! Unsa may mahimo mo kanamo?’