7. Busa miadto ako sa Perath ug gikuha ko ang bakos gikan sa akong gitagoan. Apan gabok na kini ug dili na gayod mapuslan.
8-9. Unya miingon ang Ginoo kanako, “Sama usab niana ang mahitabo sa garbo sa Juda ug sa naghinobra nga garbo sa Jerusalem.
10. Kining mga tawong daotan dili motuman sa akong mga pulong. Ginasunod nila ang mga tinguha sa gahi nilang kasingkasing, ug nagaalagad sila ug nagasimba sa ubang mga dios. Busa mahisama sila sa bakos nga dili na gayod mapuslan.
11. Maingon nga ang bakos mohugot sa hawak sa usa ka tawo, gusto ko usab nga ang tibuok katawhan sa Israel ug Juda mahigot kanako. Gihimo ko silang akong katawhan alang sa akong kahimayaan ug kadungganan, apan dili sila maminaw kanako. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.”
12. “Jeremias, ingna ang katawhan sa Israel nga ako, ang Ginoo, ang Dios sa Israel nag-ingon, ‘Ang matag sudlanan sa bino mapuno ug bino.’ Ug kon moingon sila kanimo, ‘Nasayod na kami nga ang matag sudlanan ug bino mapuno gayod ug bino,’
13. ingna sila nga mao kini ang buot kong ipasabot: ‘Silotan ko ang tanang lumulupyo niining yutaa, apil ang mga hari nga kaliwat ni David, ang mga pari, mga propeta, ug ang tanang lumulupyo sa Jerusalem. Himuon ko silang daw mga hubog, ug
14. unya, ipagbangga ko sila sa usag usa, ginikanan ug mga anak. Dili ako magpakita ug kalooy sa paglaglag kanila. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.’ ”
15. Paminaw kamog maayo, ug ayaw kamo pagpasigarbo, kay nagsulti na ang Ginoo.
16. Pasidunggi ninyo ang Ginoo nga inyong Dios sa dili pa niya ipadala ang kangitngit, ug sa dili pa kamo mapandol sa mangitngit nga mga bukid. Ang kahayag nga inyong gilaoman himuon niyang labihan kangitngit.