5. Mao kini ang gisaad ko sa inyong mga katigulangan sa dihang migawas sila gikan sa Ehipto. Ug karon, ang akong Espiritu padayon nga nagapabilin diha kaninyo, busa ayaw kamog kahadlok.
6. “Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, nag-ingon nga sa dili madugay uyogon ko pag-usab ang langit ug ang kalibotan, ang yuta ug ang dagat.
7. Uyogon ko ang tanang mga nasod ug dad-on nila dinhi sa templo ang ilang mga bahandi, busa mapuno ang templo sa mga mahalong butang.
8. Kay ang mga plata ug mga bulawan akoa.
9. Mahimo pang mas matahom kining bag-o nga templo kaysa nahauna. Ug hatagan ko ug kalinaw ug kauswagan kining lugara. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nag-ingon niini.”
10. May gisulti ang Ginoo kang Haggai sa ika-24 nga adlaw sa ikasiyam nga bulan, sa ikaduhang tuig sa paghari ni Darius.
11. Miingon siya, “Pangutan-a ang mga pari kon unsa ang giingon sa kasugoan mahitungod niini:
12. Pananglit may gidala nga balaang karne ang usa ka tawo diha sa iyang bisti, ug nasaghid ang iyang bisti sa pan, o sa sabaw, bino, lana, o sa bisan unsang matang sa pagkaon, mahimo bang balaan usab kini nga mga pagkaon?” Sa dihang gipangutana ni Haggai ang mga pari, mitubag sila, “Dili.”
13. Unya nangutana si Haggai pag-usab, “Pananglit matandog kini nga mga pagkaon sa tawong nahimong hugaw sumala sa Kasugoan tungod kay mihikap siya ug patay, mahimo bang hugaw kini nga pagkaon?” Mitubag ang mga pari, “Oo.”