1. Unya, gipanalanginan sa Dios si Noe ug ang iyang mga anak ug giingnan, “Panganak kamo aron mosanay ug malukop ang tibuok kalibotan.
2. Mahadlok kaninyo ang tanang mga mananap: ang nagalakaw, ang nagalupad, ang nagakamang, ug ang nagapuyo sa tubig. Gitugyan ko sila kaninyo.
3. Gihatag ko kaninyo ang mga mananap ingon nga inyong pagkaon, maingon nga gihatag ko kaninyo ang lunhawng mga tanom ingon nga pagkaon.
4. Apan ayaw gayod ninyo kan-a ang karne sa mananap nga wala nakagawas ang dugo, tungod kay ang dugo simbolo sa kinabuhi.
5. Paninglan ko gayod si bisan kinsa nga mopatay kaninyo, tawo man o mananap. Paninglan ko si bisan kinsa nga mopatay sa iyang isigka-tawo.
6. Si bisan kinsa nga mopatay sa iyang isigka-tawo kinahanglan patyon usab sa iyang isigka-tawo. Kay ang tawo gibuhat sa Dios nga sama kaniya.
7. Panganak kamo aron mosanay ug malukop ninyo ang tibuok kalibotan.”
8. Miingon pa gayod ang Dios kang Noe ug sa iyang mga anak,
9-11. “Mao kini ang akong kasabotan kaninyo ug sa inyong mga kaliwat, ingon man sa tanang mga mananap nga migawas uban kaninyo gikan sa arka: Dili ko na gayod laglagon pag-usab ang tanang mga buhing binuhat pinaagi sa lunop. Ug wala na gayoy lunop nga mahitabo aron sa paglaglag sa kalibotan.