1. Unya, gipanalanginan sa Dios si Noe ug ang iyang mga anak ug giingnan, “Panganak kamo aron mosanay ug malukop ang tibuok kalibotan.
2. Mahadlok kaninyo ang tanang mga mananap: ang nagalakaw, ang nagalupad, ang nagakamang, ug ang nagapuyo sa tubig. Gitugyan ko sila kaninyo.
3. Gihatag ko kaninyo ang mga mananap ingon nga inyong pagkaon, maingon nga gihatag ko kaninyo ang lunhawng mga tanom ingon nga pagkaon.
4. Apan ayaw gayod ninyo kan-a ang karne sa mananap nga wala nakagawas ang dugo, tungod kay ang dugo simbolo sa kinabuhi.
5. Paninglan ko gayod si bisan kinsa nga mopatay kaninyo, tawo man o mananap. Paninglan ko si bisan kinsa nga mopatay sa iyang isigka-tawo.
6. Si bisan kinsa nga mopatay sa iyang isigka-tawo kinahanglan patyon usab sa iyang isigka-tawo. Kay ang tawo gibuhat sa Dios nga sama kaniya.
7. Panganak kamo aron mosanay ug malukop ninyo ang tibuok kalibotan.”
8. Miingon pa gayod ang Dios kang Noe ug sa iyang mga anak,
9-11. “Mao kini ang akong kasabotan kaninyo ug sa inyong mga kaliwat, ingon man sa tanang mga mananap nga migawas uban kaninyo gikan sa arka: Dili ko na gayod laglagon pag-usab ang tanang mga buhing binuhat pinaagi sa lunop. Ug wala na gayoy lunop nga mahitabo aron sa paglaglag sa kalibotan.
12-13. Ug ingon nga ilhanan sa akong kasabotan kaninyo ug sa tanang matang sa mga mananap, ug sa tanan ninyong umaabot nga mga kaliwat, ibutang ko ang akong bangaw sa mga panganod.
14. Kon padag-omon ko ug magpakita ang bangaw diha sa kalangitan,
15. hinumdoman ko dayon ang akong kasabotan kaninyo ug sa tanang matang sa mga mananap, nga dili na gayod mahitabo pag-usab ang lunop nga molaglag sa tanang buhing binuhat.
16. Kon magpakita ang bangaw diha sa mga panganod, hinumdoman ko dayon ang akong walay kataposan nga kasabotan sa tanan nga may kinabuhi sa kalibotan.
17. Ang bangaw mao ang ilhanan sa akong kasabotan sa tanan nga nagakinabuhi sa kalibotan.”
18. Mao kini ang mga anak ni Noe nga kauban niya sa arka: si Shem, si Ham, ug si Jafet. (Si Ham mao ang amahan ni Canaan.)
19. Kanila naggikan ang tanang mga tawo sa kalibotan.
20. Si Noe usa ka mag-uuma ug siya mao ang una nga nagtanom ug ubas.
21. Usa ka higayon niana, miinom siya ug bino, nahubog, ug natulog nga hubo sulod sa iyang tolda.
22. Unya, si Ham nga amahan ni Canaan misulod sa tolda, ug nakita niya nga hubo ang iyang amahan. Busa migawas siya ug gisuginlan niya ang duha niya ka igsoon.
23. Mikuha si Shem ug si Jafet ug panapton ug gibutang nila kini sa ilang abaga, unya milakaw sila nga paatras pasulod sa tolda ug gitabonan nila ang ilang amahan. Wala sila milingi ug wala nila makita ang pagkahubo sa ilang amahan.
24. Sa dihang nahuwasan na si Noe sa iyang kahubog, ug sa pagkahibalo niya sa gibuhat sa iyang kamanghoran nga anak,
25. miingon siya,“Tinunglo ka Canaan! Mahimo kang labing ubos nga ulipon sa imong mga igsoon.”
26. Ug miingon usab siya,“Dalaygon ang Ginoo, ang Dios ni Shem.Hinaut pa nga mahimong ulipon ni Shem si Canaan.
27. Hinaut nga padaghanon sa Dios ang kayutaan ni Jafet,ug mahimong maayo ang panag-uban sa iyang mga kaliwat ug sa mga kaliwat ni Shem.Hinaut nga mahimo usab niyang ulipon si Canaan.”
28. Nabuhi pa ug laing 350 ka tuig si Noe human sa lunop.
29. Namatay siya sa edad nga 950.